Zagadnienia : Łuki tenuto
t. 2-3
|
Utwór: op. 50 nr 1, Mazurek G-dur
..
Odczytany dosłownie łuk A1 nie dochodzi do początku t. 3. Porównanie z analogicznymi taktami w A1 wskazuje na niedokładność zapisu Chopina w tym miejscu (a także w t. 6-7). Potwierdza to także łukowanie Wn. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A , Łuki tenuto |
|||||||||||||||||
t. 2-10
|
Utwór: op. 28 nr 23, Preludium F-dur
..
Łuki w t. 2 i 6 (a także 18) wyraźnie obejmują już przednutki rozpoczynające tryle. W tej sytuacji uznajemy łuk w t. 10 za niedokładny i w tekście głównym proponujemy łuk analogiczny do pozostałych. Notacja KF jest niejasna – trzy z czterech łuków biegną raczej od 2. przednutki (tylko w t. 6 od pierwszej). Ponieważ taki zapis nie tłumaczy się muzycznie, przyjmujemy, że kopista wszędzie miał na myśli łuki rozpoczynające się od 1. przednutki, jak to zresztą odczytano w Wn. Jeśli chodzi o moment zakończenia łuków, to zdaniem redakcji notacja A w t. 6 i 10 wskazuje raczej na pisanie z rozmachem łuków, które dla Chopina były oczywiste, niż chęć doprowadzenia ich do końca taktu jako łuków-tenuto (patrz jednak t. 18). kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Niedokładności KF , Łuki tenuto |
|||||||||||||||||
t. 4-5
|
Utwór: op. 28 nr 17, Preludium As-dur
..
Zasięg łuku w t. 4 nie jest w A jasny – można w nim widzieć przeciągnięty łuk do ćwierćnuty as1 lub niedokończony łuk-tenuto obejmujący tę ćwierćnutę wraz z wypełniającymi ją ósemkami dolnego głosu (jak to odtworzył Fontana w KF). Ponieważ w całym Preludium przeważają w podobnych sytuacjach łuki-tenuto – szczególnie konsekwentne od t. 65 – w tekście głównym podajemy właśnie taki łuk. Ciągły łuk Wf (→Wa), z pewnością sprzeczny z zapisem A, to przypuszczalnie skutek niestaranności sztycharza. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładne łuki A , Łuki tenuto |
|||||||||||||||||
t. 5-6
|
Utwór: op. 50 nr 1, Mazurek G-dur
..
Łuki Afrag i Wn nie budzą wątpliwości, a ponieważ Wn ma taki łuk we wszystkich analogicznych taktach, podajemy go – jako znajdujący się w [A2] – w tekście głównym. Łuk Wf jest wyraźnie błędny, co poprawiono w Wf2 i Wa zapewne na podstawie porównania z t. 1-2. Problematyczny jest łuk A1, który – tak jak pozostałe łuki w 1. linijce rękopisu – dochodzi do końca taktu, sugerując jednak kształtem intencję doprowadzenia go do początku następnego. Intencję tę potwierdza explicite dokończenie łuku w t. 11 (w nowej linii), a także niebudzący wątpliwości, poprawiany przez Chopina łuk w t. 25-27. W tym kontekście interpretujemy łuk A1 jako dochodzący do 1. ósemki t. 7. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wf , Niepewna kontynuacja łuku , Łuki tenuto |
|||||||||||||||||
t. 7-9
|
Utwór: op. 50 nr 1, Mazurek G-dur
..
Do tekstu głównego przyjmujemy wersję Wn, konsekwentnie występującą także w analogicznych t. 31-33 i 63-65, co pokazuje, że niemal na pewno taki był zapis [A2]. Kontynuację łuku nad pauzą w t. 7 widzimy też napisaną ręką Chopina w Afrag, a doprowadzenie łuku do t. 9 potwierdza łuk A1 w t. 32-33 i prawdopodobne Chopinowskie korekty Wf1 w t. 8-9 i Wf2 w t. 64-65. Wersja Wa i Wf2 jest błędna. Patrz też t. 5-6. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf , Niepewna kontynuacja łuku , Łuki tenuto |