Zagadnienia : Niepewna kontynuacja łuku
t. 4
|
Utwór: op. 28 nr 9, Preludium E-dur
..
Zapis tego taktu jest w A rozdzielony pomiędzy linijki, co wywołało niejasność łukowania l.r. – zapisany na końcu 1. połowy taktu łuk biegnący od trzydziestodwójki Fis nie ma dokończenia na nowej linii. W tekście głównym przyjmujemy naturalną interpretację tego zapisu – por. krótkie łuki w t. 2-3 – przyjętą w KF (→Wn). Brak łuku w Wf (→Wa) uznajemy w tej sytuacji za błąd sztycharza. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku |
|||||||||
t. 4-5
|
Utwór: op. 28 nr 20, Preludium c-moll
..
Łuki A na przejściu t. 4-5 są niejednoznaczne – łuk w t. 4, na końcu linijki, wyraźnie sugeruje kontynuację, czego nie powierdza łuk w t. 5. Podkreślona zmianą rejestru i dynamiki czterotaktowa struktura Preludium nakazuje uznać za niedokładną końcówkę łuku w t. 4, co potwierdza notacja obu późniejszych autografów albumowych. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku |
|||||||||
t. 4-5
|
Utwór: op. 23, Ballada g-moll
..
W A t. 4 jest ostatni w linii. Łuk na końcu tego taktu bardzo wyraźnie sugeruje kontynuację, czego nie potwierdza jednak łuk w t. 5, rozpoczynający się nad 1. nutą taktu. Zdaniem redakcji miarodajny jest łuk w t. 4, tak samo zinterpretowano to w Wf (→Wn,Wa). kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne zagadnienia: Niepewna kontynuacja łuku |
|||||||||
t. 5-6
|
Utwór: op. 64 nr 3, Walc As-dur
..
Wskutek kumulujących się niedokładności, wywołanych przejściem do nowej linii – w Wf i Wn rozpoczyna się ona w t. 6 – łuk w Wn kończy się w t. 5, a t. 6 objęty jest nowym łukiem (aczkolwiek w Wn1op i Wn1As łuk w t. 6 sugeruje kontynuację). W tekście głównym podajemy niebudzące wątpliwości łukowanie A (→Wf→Wa). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niepewna kontynuacja łuku |
|||||||||
t. 5-6
|
Utwór: op. 50 nr 1, Mazurek G-dur
..
Łuki Afrag i Wn nie budzą wątpliwości, a ponieważ Wn ma taki łuk we wszystkich analogicznych taktach, podajemy go – jako znajdujący się w [A2] – w tekście głównym. Łuk Wf jest wyraźnie błędny, co poprawiono w Wf2 i Wa zapewne na podstawie porównania z t. 1-2. Problematyczny jest łuk A1, który – tak jak pozostałe łuki w 1. linijce rękopisu – dochodzi do końca taktu, sugerując jednak kształtem intencję doprowadzenia go do początku następnego. Intencję tę potwierdza explicite dokończenie łuku w t. 11 (w nowej linii), a także niebudzący wątpliwości, poprawiany przez Chopina łuk w t. 25-27. W tym kontekście interpretujemy łuk A1 jako dochodzący do 1. ósemki t. 7. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wf , Niepewna kontynuacja łuku , Łuki tenuto |