Zagadnienia : Błędy wydań Fontany
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »
t. 9
|
Utwór: WN 17, Polonez B-dur
..
W KJ, WnF i Wp 5. ósemka f nie jest przedłużona do wartości ćwierćnuty. Jest to z pewnością błąd (niedokładność notacji), gdyż konieczność przedłużenia wynika z obecności łuku przetrzymującego tę nutę do półnuty f w t. 10. Ponadto w KJ ostatnia ósemka, f1, zanotowana jest błędnie w postaci dwugłosowej. WfF ma poprawny zapis. kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Błędy KJ , Błędy Wp , Błędy wydań Fontany , Adiustacje Fontany |
|||||||||||||
t. 12-13
|
Utwór: WN 17, Polonez B-dur
..
Brak przetrzymania tercji d2-f2 jest w WF zapewne wynikiem niezrozumienia notacji [AI] lub przeoczenia. Podobnie w t. 39-40. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy wydań Fontany |
|||||||||||||
t. 16
|
Utwór: WN 17, Polonez B-dur
..
Brak przednutki w WF jest najprawdopodobniej rezultatem pomyłki Fontany przy przygotowywaniu podkładu (kopii [AI]). Różnica formy przednutki – nieprzekreślona w KJ, przekreślona w Wp – w tym kontekście nie ma znaczenia praktycznego, gdyż Chopin często nie przywiązywał wagi do tego szczegółu. Krzyżyk przed ozdobnikiem to oczywista pomyłka sztycharza Wp. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wp , Błędy wydań Fontany |
|||||||||||||
t. 17-18
|
Utwór: WN 17, Polonez B-dur
..
Notacja KJ odzwierciedla niedokładną, roboczą pisownię [AI]. Zapis WF jest formalnie poprawny, ale brak przetrzymania drugiego f można wobec wersji pozostałych źródeł uważać za przeoczenie (a być może adiustację – por. t. 44-45). W tekście głównym podajemy uprecyzyjnioną pisownię [A] (→Wp). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy wydań Fontany |
|||||||||||||
t. 21-22
|
Utwór: WN 17, Polonez B-dur
..
Źródła różnią się w szczegółach zapisu "legata harmonicznego". We wcześniejszej wersji drugie szesnastki grup przedłużone są do wartości ćwierćnuty, z wyjątkiem ostatniej grupy t. 21, w której odpowiedniego predłużenia nie ma wcale (patrz też uwaga do t. 22). W późniejszej wersji Wp wszystkie te nuty mają wartość ósemek z kropką. Można się zastanawiać, czy Chopin zmienił tu wykonanie (drugie nuty każdej grupy miały we wcześniejszej wersji nieznacznie zachodzić na następną harmonię), czy tylko uprecyzyjnił notację, od początku mając na myśli takie samo wykonanie (pierwotny zapis byłby zatem prostszy, ale niedokładny). W WnF brak przedłużeń w 1. grupie t. 21, co jest oczywistym błędem (por. analogiczny t. 48, w którym odpowiednie przedłużenia są oznaczone). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy wydań Fontany |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »