Zagadnienia : Niedokładne łuki A

t. 369-370

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Łuki rozdzielone w A (interpretacja kontekstowa→KF)

!!!   miniat: Corel, te takty, tylko górna 5-linia.               EZTU = 2 łuki

Ciągły łuk w A (możliwa interpretacja→WfWa) i Wn

EZnieU

..

W A łuk na końcu t. 369 wyraźnie sugeruje kontynuację, czego nie potwierdza łuk w t. 370, na początku nowej strony. Także zapis KF można uznać za mylący pod tym względem. Porównanie z trzema analogicznymi miejscami – t. 268-269, 288-289 i 390-391 – przemawia zdecydowanie za niedokładnością przeciągniętego łuku w t. 369. W tekście głównym podajemy więc łuki rozdzielone, ale wersję wydań z ciągłym łukiem można w tym wypadku traktować jako dopuszczalny wariant.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku

t. 376-377

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuki A (interpretacja dosłowna→Wn1)

!!!   miniat: od 3 w t. 376 do końca 377, tylko górna 5-linia.                        całotaktowy 377 + b2-g2 376-377 (nad 3 nutami, koniec nad początkiem łuku 377)

Łuki A (możliwa interpretacja) i Wf (→Wa)

2 łuki po 3 nuty

Łuk w A (interpretacja kontekstowa) i Wn2

TGTU

..

W A t. 376 jest ostatni na stronie, co wywołało niejasność w kwestii łukowania – łuk w tym takcie wyraźnie wskazuje na kontynuację, ale w t. 377 zaczyna się nowy łuk. Najprostszą interpretacją tego zapisu jest wersja Wn1, ale za uzasadnioną można uważać zarówno wersję Wf, jak i jeden łuk Wn2. Tę ostatnią wersję, proponujemy w tekście głównym ze względu na analogię do t. 32-33.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A

t. 376-377

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuk w Wn1 (→Wf)

!!! miniat: 2 ósemki 376 + cały 377, tylko dolna 5-linia.                EZnieU (t. 377)

Uzupełniony łuk Wn1 (możliwa interpretacja A)

war. 22 + łuk na 3 nuty od b1 do g1 (dociągnąć EZnieU3)

Łuki w Wa (możliwa interpretacja A)

2 po 3 nuty (jak Wfa w pr.r.)

Łuk Wn2 (możliwa interpretacja A)

EZnieU3

Bez łuków (możliwa interpretacja A)

..

W A ósemki w t. 376, ostatnim na stronie, są objęte łukiem wyraźnie wskazującym na kontynuację, ale w t. 377 nie ma dokończenia tego łuku. Ponieważ aż do końca tego Solo Chopin nie wpisał w l.r. żadnych łuków, wydaje się, że zrezygnował z łukowania l.r. w tym fragmencie, uważając za wystarczające łuki w partii pr.r. Z tego względu w tekście głównym pomijamy opisany fragment łuku. Jest wszakże możliwe, że brak kontynuacji łukowania to tylko skutek pośpiechu, zwłaszcza że w analogicznych t. 32-33 łuki są w A wpisane w partiach obu rąk. Za zgodne z intencją Chopina można więc także uważać uzupełniony na wzór pr.r. łuk Wn1 oraz łuki Wa i Wn2.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 376

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Ciągły łuk w ApI

Tu bez kliszy 

Nowy łuk od 4. szesnastki w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek.                   EZnieU1 = lewy koniec łuku

Nowy łuk od 2. szesnastki w Wn (→Wf,Wa,WfSB)

..

Odczytany dosłownie łuk pr.r. zaczyna się w A od 4. szesnastki taktu. Jest to z pewnością niedokładność (por. łuk l.r.), spowodowana przypuszczalnie niespłynięciem atramentu do końcówki pióra. Już w Wn1 właściwie oceniono tę sytuację, tak iż wszystkie wydania mają poprawny zakres tego łuku.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 383

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Łuk od 1. nuty w A (prawdopodobna interpretacja→WfWa) i Wn

!!!   miniat: jak 281.                    TGTU (cały łuk)

Łuk od 2. nuty w A (możliwa interpretacja→KF)

EZnieU

..

W A nie jest jasne, czy łuk ma się rozpoczynać od 1. nuty taktu, czy od drugiej, co znalazło odzwierciedlenie w odmiennych wersjach KF i Wf (→Wa). Przy tym w Wf widać ślady skracania łuku, który początkowo sięgał aż do h1 w poprzednim takcie. Wersja Wn to zapewne "rutynowa niedokładność", wynikająca z udokumentowanej w wielu utworach Chopina skłonności do dopasowywania łuków (a także widełek dynamicznych) do regularnych struktur rytmicznych, np. taktów.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Autentyczne korekty Wf