mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niepewna kontynuacja łuku

t. 27-28

Utwór: op. 28 nr 24, Preludium d-moll

Łuki A (odczyt dosłowny→Wf→Wa)

!!!   miniat: Corel,jw.                wg miniatury = EZnieU prawy koniec + dorobić drugi łuk od szesnastki a1

Łuki KF (→Wn)

według miniatury = EZnieU1 prawy + dorobić od ćwierćnuty e1

Łuki WfD, możliwa interpretacja

analogicznie do poprzednich

Łuk proponowany przez redakcję

EZTU prawy koniec
..

Łukowanie A w t. 26-27 jest niejednoznaczne – poprowadzony nad nutami łuk w t. 26, ostatnim w linii, wskazuje zdecydowanie na kontynuację, czego nie potwierdza początek t. 27, w którym wpisane jest tylko dokończenie pierwotnego (skreślonego w t. 26) łuku, umieszczonego pod nutami. Zarówno pozostawienie nieskreślonego dokończenia dolnego łuku, jak i brak kontynuacji górnego świadczy o tym, że po dokonaniu zmian w t. 26 Chopin nie skontrolował już łuków w t. 27. Celem tych zmian było zaś, zdaniem redakcji, po­łączenie nowego łuku w t. 26 z łukiem biegną­cym dalej, aż do końca frazy w t. 31, zgodnie z niebudzącym wątpliwości łukowaniem analo­gicznej frazy w t. 8-13. Stąd w tekście głównym proponujemy jeden łuk nad t. 26-31. Interpre­tację tę zdaje się potwierdzać dopisek w WfD – znak nad 2. połową t. 27 można bowiem odczy­tać jako przedłużenie łuku w kierunku jego wcześniejszego rozpoczęcia od przetrzymanej punktowanej ósemki h1 (daje to zapis prakty­cz­nie równoważny ciągłemu łukowi).
W Wf (→Wa) łuki A zinterpretowano w najprost­szy sensowny sposób, co można uważać za do­pu­szczalny wariant. Natomiast wyraźnie sprze­cz­ne z A łukowanie KF (→Wn) jest z pewnością nieautentyczne.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Niedokładne łuki A , Błędy KF , Niepewna kontynuacja łuku

t. 28-29

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuk do A w Atut (odczyt dosłowny→Wf→Wn,Wa)

!!!   miniat: 3 ostatnie ósemki 28 + 1. ćwierćnuta 29, tylko dolna 5-linia.                     EZnieU

Łuk do fis w Atut, interpretacja kontekstowa

EZTU
..

T. 28 kończy stronę Atut, co spowodowało niejasność łukowania l.r. – łuk na końcu t. 28 wyraźnie sugeruje kontynuację, jednak w t. 29 nie ma jego dokończe­nia. Biorąc pod uwagę, że 1. nuta w t. 29 opatrzona jest znakiem staccato, w tekście głównym doprowa­dza­my łuk właśnie do niej.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku

t. 29-30

Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll

Bez łuków w AI

!!!   miniat: ostatnia ćwierć t. 29 i pierwsza 30, tylko górna 5-linia.    Tu pusta klisza 

Dwa łuki w Wf (→Wn,Wa)

Dwutaktowy łuk proponowany przez redakcję
..

Łuki w Wf (→Wn,Wa) są tu przerwane, jednak zdaniem redakcji jest to prawdopodobnie niedokładność w odtworzeniu zamysłu Chopina – t. 30 rozpoczyna w Wf nową linię tekstu, co wielokrotnie prowadziło do błędów i niedokładności w notacji łuków.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niepewna kontynuacja łuku

t. 29-32

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

Bez łuków w AI

!!!   miniat: j.w.                        Tu bez kliszy 

Ciągły łuk w Af

EZTU oba kawałki w tej linii

2 łuki w Wf, odczyt dosłowny

EZnieU 29 i 31 + EZTU 32 

2 łuki w Wf, interpretacja kontekstowa

EZnieU1 29-30 + EZnieU 31 + EZTU 32

Łuk w Wa

2 łuki w Wn1, odczyt dosłowny

EZnieU1 29-30 + EZnieU 31 i 32

2 łuki w Wn1, interpretacja kontekstowa

EZnieU1 29-30 + EZnieU 31 + EZnieU2 32

2 łuki w Wn2

EZnieU2 29-30 + EZnieU 31 i 32
..

Większość wersji źródłowych to efekt niedokładności i błędów. Spośród zapisanych wersji łukowania, a więc nie licząc AI, autentyczne wydają się jedynie dwie:

  • ciągły łuk Af, który podajemy w tekście głównym jako napisany ręką Chopina i potwierdzony takim samym łukiem Af (→Wf→Wa) w analogicznych t. 121-124;
  • interpretacja kontekstowa dwóch łuków Wn1, polegająca na dociągnięciu łuku do ćwierćnuty gis w t. 32 na wzór końcówki łuku Wn1 w t. 124.

Kwestia różnic łukowania w następnych taktach – patrz t. 33-37.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Niedokładności Wn , Adiustacje Wf , Niepewna kontynuacja łuku

t. 30

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Łuki w A, interpretacja kontekstowa

Jeden łuk w KG (→Wn), Wf i Wa
..

Łukowanie A jest tu niedokładne – łuk z poprzednich taktów kończy się na ćwierćnucie w połowie taktu, mimo że następny, zaczynający się na nowej stronie (w t. 31), sugeruje kontynuację z poprzedniej strony. Zarówno kopista, jak i sztycharze zinterpretowali to łącząc oba łuki w jeden. Zdaniem redakcji, Chopinowi z pewnością chodziło o takie samo frazowanie jak w analogicznych t. 6 i 14, czyli zapomniał wpisać rozpoczęcie łuku na końcu t. 30, a nie za wcześnie skończył długi łuk z poprzednich taktów.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku