mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy Wf

t. 1

Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur

Palcowanie A

!!!   miniat: 2 nuty, tylko górna 5-linia. Tu na miniaturze ćwierćnuta es1.         Tu 2x'1' = stare TGTU

Bez palcowania w Wf (→Wn,Wa)

!!!!      Tu pusta klisza 

Wariantowa propozycja redakcji

!!!!!!!!!   NOWE TGTU   !!!!!!!!!!!!!      to co stare tylko w nawiasie okrągłym
..

Nie jest jasne, czy brak w Wf (→Wn,Wa) dwóch pierwszych cyfr palcowania zapisanych w A jest wynikiem korekty Chopina, czy nieuwagi sztycharza. Ewentualna rezygnacja z tych wskazówek mogła się wiązać ze zmianą wartości rytmicznej przedtaktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf

t. 1-4

Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur

Palcowanie A

!!!   miniat: pierwsze 3 grupy, tylko górna 5-linia, bez napisów nad i wideł.       Tu TGTU bez ostatniej '1' 

Wf

!!!      TGTU

Wn

!!!     Palce przy tych nutach, co w TGTU, ale zamiast 2-5 nad sekstami, dać same '2' pod nimi

Wa

!!!     '52-1' x6, aż do es2 na początku t. 2; '1-25' x2 na końcu t. 4 (nuta-seksta x2)
..

W tekście głównym podajemy palcowanie A dotyczące 2., 3. i 4. ósemki t. 1 (odtworzono je także w Wf i Wa) oraz dodaną w korekcie Wf (→Wn,Wa) cyfrę nad 9. ósemką. Autentyczność tych oznaczeń nie ulega kwestii, w przeciwieństwie do okrojonej, choć dającej ten sam efekt notacji Wn i uzupełnionej przez Fontanę pisowni Wa. Patrz też poprzednia uwaga.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 1

Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur

Ćwierćnuta w A

!!!   miniat: przedtakt, tylko górna 5-linia.      Tu ćwierćnuta  es1 i pauza ćwierćnutowa w l.r.

Ósemka w Wf (→Wn,Wa)

!!!     TGTU (ósemka i pauza ósemkowa)
..

Ćwierćnuta jako wartość rytmiczna przedtaktu w A być może wiązała się z pierwotną akcentacją t. 1-4, wyznaczającą pulsację ćwierćnutową. Niewykluczone też, że Chopin miał na myśli ćwierćnutę z kropką – por. półnuty l.r. w t. 1-3 i 5-6, a także ćwierćnuty w t. 4 i 7). W każdym wypadku chorągiewka ósemkowa w Wf (→Wn,Wa) została dodana zapewne przez Chopina, toteż wersję z ósemką przyjmujemy do tekstu głównego (w Wf pozostawiono nieskorygowaną pauzę ćwierćnutową w l.r., co poprawiono w Wn i Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy wynikające z poprawek , Autentyczne korekty Wf

t. 1

Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll

w AI

!!!   miniat: sam znaczek .    Tu  = TGTU

w Wf (→Wn,Wa)

!!!      Tu C
..

Oznaczenie metrum podajemy według AI, mimo iż teoretycznie Chopin mógł wprowadzić  w zaginionym [A]. Zdaniem redakcji, znacznie prawdopodobniejsze jest jednak, że zmiany dokonał samowolnie sztycharz Wf (→Wn,Wa), który nie użył w Etiudach oznaczenia  – wbrew rękopisom – ani razu, por. Etiudy C nr 1, F nr 8 i c nr 12. Zjawisko to występuje także w innych utworach, nawet w zupełnie oczywistych przypad­kach, np. w Etiudach f op. 25 nr 2, Des op. 25 nr 8 czy f Dbop. 36 nr 1.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , 4/4 czy 2/2

t. 1

Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll

w AI

!!!    miniat: pasek tekstowy krojem tytułowym.   "[Etude]"       To samo na kliszy zamiast tytułu i dedykacji

w Wf1

!!!   jak TGTU, ale J (inicjał LIszta)   Miniatury tego i następnych wariantów brać z innych etiud (z pierwszej)

w Wf2

!!!   TGTU: tytuł i dedykacja. W miniaturze mniejsza różnica wielkości i mniejszy odstęp między tytułem i dedykacją

w Wn1

Wn1a (→Wn2→Wn3→Wn4→Wn5)

!!!  Douze Grandes Études A son ami F. Liszt w dwóch rządkach w miniaturze i na kliszy

w Wa2 (→Wa3)

!!!   Douze Grandes Etudes A ses amis J. Liszt et Ferd. Hiller w dwóch rządkach

w Wa4

!!!   Douze Grandes Etudes A F. Liszt et F. Hiller w 2 rządkach
..

W AI Chopin nie wpisał tytułu utworu, trudno jednak sądzić, by w sierpniu 1832 r., na etapie kompletowania całego op. 10 mógł choćby rozważać możliwość nazwania go inaczej niż Etude. Przekonania tego nie osłabia fakt, iż na końcu autografu edycyjnego Etiudy E nr 3 Chopin do identyfikacji następnej etiudy w zbiorze używa jej określenia tempa-charakteru il presto con fuoco. W tekście głównym tytuł i dedykację podajemy w niewątpliwie autentycznym brzmieniu przyjętym w Wf. Rozszerzenia zarówno tytułu (w Wn i Wa), jak i dedykacji (w Wa) pochodzą najprawdopodobniej od wydawców. Patrz Etiuda C nr 1, t. 1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dedykacje , Adiustacje Wn