Zagadnienia : Łuki tenuto

t. 17-19

Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll

Łuki A, prawdopodobne odczytanie

!!!   miniat: wg wzoru;     tu EZnieU

Łuk A, możliwa interpretacja

!!!    EZnieU2

Łuki KF

!!!     TGTU

Łuki Wf

!!!     EZnieU4

Łuk Wa

!!!     EZnieU3

Łuki Wn

!!!     EZnieU5

..

Wpisane tu początkowo trzy łuki, po jednym w każdym takcie, były następnie w obu zachowanych rękopisach przedłużane przez Chopina, który w A połączył łuki pomiędzy t. 18-19, natomiast w KF – pomiędzy t. 17-18. W A sytuację dodatkowo komplikuje rozpoczynająca się w t. 18 nowa linia tekstu, przez co – jak to często bywa w Chopinowskich autografach – nie wiadomo, czy łuk w tym takcie ma kontynuować ten z t. 17, czy nie. Wynikającym stąd dwóm możliwościom odczytania odpowiadają wersje Wf i Wa, w których jednak najprawdopodobniej niedokładnie zapisany jest koniec łuku w t. 19. Z kolei w Wn niedokładnie odtworzono koniec łuku w t. 18. W tekście głównym podajemy łuki KF, poprawiane ręką Chopina i zgodne z frazowaniem odpowiadającym strukturze formalnej.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Niedokładności Wf , Poprawki A , Autentyczne korekty KF , Łuki tenuto

t. 18

Utwór: op. 28 nr 23, Preludium F-dur

Łuk od przednutek w A, odczyt dosłowny

!!!   miniat: wycinek, od klucza wiolinowego do końca taktu (w A) lub początku następnego (reszta).           EZnieU1

Łuk od przednutek w A, interpretacja kontekstowa

tu miniatura Corel ścieśniony.              EZTU

Łuk do t. 19 w KF (→Wn)

EZnieU2

Łuk od 2. ćwierćnuty w Wf (→Wa)

EZnieU

..

Początek łuku odtwarzamy w tekście głównym zgodnie z notacją A (→KFWn). W Wf, tak jak w poprzednich, analogicznych taktach, początek łuku umieszczono dopiero nad trylowaną ćwierćnutą.

Zakończenie łuku, które w A sięga wyraźnie do końca taktu, zostało w KF (→Wn) zinterpretowane jako prowadzące do początku t. 19. Zdaniem redakcji, łuk ten, odczytany dosłownie, ma charakter łuku-tenuto, co jednak jest prawdopodobnie niedokładnością zapisu, której nie uwzględniamy w tekście głównym. 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wf , Łuki tenuto

t. 18

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Łuk do półnuty w Wn i Wf (→Wa)

EZnieU 

Łuk do końca taktu proponowany przez redakcję

..

Łuk widoczny w źródłach może być autentyczny, możliwe jednak – na co wskazuje porównanie z notacją Wf (→Wa) w t. 44 i 277 – że został on przez sztycharzy dopasowany do nut na górnej pięciolinii (skrócony). W tekście głównym proponujemy w związku z tym występujący w wymienionych taktach, charakterystyczny dla Chopina łuk-tenuto.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Łuki tenuto

t. 24

Utwór: op. 30 nr 2, Mazurek h-moll

Łuk do fis2 w KF (→Wn)

krótszy niż TGTU

Łuk do 2. miary taktu w Wf (→Wa)

TGTU

..

W tekście głównym podajemy łuk z zakończe­niem "tenuto", występujący w Wf (→Wa). Krót­szy łuk KF jest tutaj z pewnością niedokładny, o czym świadczą dłuższe łuki kopii we wszyst­kich analogicznych sytuacjach (t. 32, 56 i 64).
Patrz też t. 32.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności KF , Łuki tenuto

t. 27-29

Utwór: op. 30 nr 1, Mazurek c-moll

3 łuki w KF, odczyt dosłowny

EZnieU, środkowy dłuższy

2 łuki w KF, możliwa interpretacja

EZnieU1.          ! miniat: Corel

Ciągły łuk w Wf (→Wa)

EZTU

3 łuki w Wn

EZnieU, środkowy krótszy.               w miniaturze dołożyć kawałek następnego taktu

2 łuki, alternatywna propozycja redakcji

EZnieU2

..

Wyraźna różnica łukowania pomiędzy Wf a KF przy braku widocznych śladów poprawek w którymś z tych źródeł sugeruje możliwość złego odczytania notacji [A], być może niejasnej. Proponowane warianty obejmują 3 możliwe interpretacje zapisu KF (w tym opartą na tej kopii wersję Wn), wersję Wf (→Wa) i wersję opartą na założeniu błędnej interpretacji przez Wf łuków [A] na przejściu t. 28-29. Zdaniem redakcji, każda z tych wersji może odpowiadać pisowni [A]. Ciągłość linii melodycznej przemawia za wersją Wf, którą tym samym proponujemy w tekście głównym. Wyznaczony przebiegiem harmonicznym i zmianą motywiki melodii podział strukturalny uzasadnia ostatni z podanych wariantów. Za uzasadnioną muzycznie można uznać także interpretację kontekstową KF – es1 na początku t. 28, w naturalny sposób kończące poprzednią frazę, może być też uznane za początek nowej myśli, co w pewnym stopniu potwierdza komplementarna para widełek dynamicznych i łuk l.r., łączący ten takt z następną frazą.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności KF , Łuki tenuto