mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy rytmiczne

t. 357

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

Oktawa ais1-ais2 ma w Wf błędnie wartość ćwierćnuty. Pominiętą chorągiewkę ósemkową dodano w Wn i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne

t. 402

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W Wf grupa ośmiu nut połączona jest wiązaniem szesnastkowym, co zapewne jest błędem. Dodatkową belkę dodano zarówno w Wn, jak i w Wa. 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne

t. 469

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

Druga nuta l.r. jest w Wf (→Wn1→Wn2) ćwierćnutą, przez co takt liczy 5 ósemek. Błąd, będący wynikiem niedokładnej korekty (nutę tę zmieniano z h na fis1, przypuszczalnie więc sztycharz wydrukował tu omyłkowo następny takt), poprawiono w Wa i Wn3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy wynikające z poprawek , Błędy rytmiczne , Autentyczne korekty Wf , Błędy powtórzone Wn

t. 479

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

W Wn1 (→Wn2) ostatnia nuta 3. trioli jest szesnastką jak pozostałe. Błąd poprawiono w Wn3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne

t. 489-490

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Szesnastki w A, interpretacja kontekstowa

24 trzydziesto­dwójki w Wn1 (→Wf→Wa)

EZnieU1

24 trzydziesto­dwójki w Wn2

EZnieU2 ( w t. 489 trzeba dorobić tremolanda, jak 490)
..

Kombinację trylu z tremolandem (por. cz. I, t. 335) Chopin wypisał tu dokładnie nutami, określając nawet ilość uderzeń (w każdym takcie 3 grupy po 4). Pomylił się jednak, oznaczając ich wartości jako trzydziestodwójki zamiast szesnastek, co może sugerować dwukrotnie większą liczbę wymaganych nut. W ten właśnie sposób zadiustowano ten błąd w Wn (→Wf→Wa), powiększając ilość uderzeń do 8 w każdej grupie. Efektem jest notacja pozbawiona sensu, gdyż w tempie oznaczonym przez Chopina, lub choćby zbliżonym do Chopinowskiego, wykonanie tak gęstego tremolanda nie jest możliwe.
Zdaniem redakcji, właśnie realizm pianistyczny skłonił Chopina do zastosowania tu innej pisowni niż w przytoczonej wyżej sytuacji z I cz. Koncertu (zastosowanej potem jeszcze dwukrotnie w I. cz. Koncertu e op. 11) – użycie trylu w zapisie sugeruje pewną swobodę w wyborze liczby wykonywanych oscylacji, podczas gdy w omawianym miejscu szybkie tempo nie dopuszcza takiej swobody.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne , Błędy A