Zagadnienia : Niedokładne łuki A

t. 9-10

Utwór: op. 28 nr 22, Preludium g-moll

Łuk do końca t. 9 w A (odczyt dosłowny→WfWa)

!!!   miniat: wycinek, 2 ósemki t. 9 i połowa 10, tylko dolna 5-linia.                      prawy koniec łuku w t. 9 do ostatniej ósemki (krótszy niż TGTU)

Łuk do t. 10 w A (możliwa interpretacja kontekstowa→KFWn)

TGTU = prawy koniec w t. 9 i końcówka w 10

..

Łuk A nie dochodzi do t. 10, ale niewykluczone, że taki był zamysł Chopina – por. dwa następne łuki w tej frazie. Możliwość tę zrealizował Fontana w KF (→Wn), a nawet wydaje się, że specjalnie przedłużał ten łuk.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Fontany

t. 10-12

Utwór: op. 24 nr 3, Mazurek As-dur

Łuki w AI

Łuki A

Inne odczytanie A (→WnWfWa)

Propozycja redakcji

..

Łuki – i inne oznaczenia wykonawcze – różnią się w AI od późniejszej wersji A. W A Chopin wpisał 2 łuki (nie licząc łuku związanego z triolą – patrz niżej), jednak początek drugiego umieścił w taki sposób, że można to uznać za chęć dołączenia tego łuku do pierwszego. Tak to zrozumiano w Wn (→WfWa), które podają jeden łuk. Po fermacie, będącej wstrzymaniem toku muzyki, rozpoczęcie nowego łuku wydaje się bardziej naturalne.

Zgodnie z Ogólnymi zasadami redakcyjnymi, p. 16, w tekście głównym pomijamy łuk nad triolą ósemek w t. 10. Ponadto uzupełniamy przeoczone w A (→WnWfWa) zakończenie łuku w t. 12 (2. volta).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Łuki "triolowe"

t. 10

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Łuki w A, interpretacja kontekstowa

Łuki w KG

Łuki w Wf i Wn, odczyt dosłowny A

Jeden łuk w Wa

..

Niedokładnie zapisane łuki A można rozmaicie interpretować, np. tak jak to odczytano w KG lub w Wf i Wn. Zdaniem redakcji Chopin mógł tu jednak mieć na myśli łuki takie, jak A ma w t. 18. Tę wersję przyjmujemy więc w tekście głównym. Wersja Wa z ciągłym łukiem jest z pewnością błędna.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niedokładności KG

t. 10-11

Utwór: op. 28 nr 10, Preludium cis-moll

Łuk do fis w A, interpretacja kontekstowa

!!!   miniat: wycinek, koniec t. 10 i ten skreślony, obie pięciolinie.                        TGTU

Łuk do gis w KF (→Wn) i Wf (→Wa)

krótszy – do ostatniej szesnastki t. 10

..

Zakończenie łuku w A jest niejasne – łuk dochodzi mniej więcej do połowy skreślonej, pierwotnej wersji t. 11 (prawdopodobnie zapisana została tylko partia pr.r.). Może to więc oznaczać łuk sięgający dalej niż koniec t. 10 albo łuk nie dochodzący do fis w t. 11. Zarówno w KF, jak i Wf przyjęto tę drugą interpretację, być może w przekonaniu, że skreślenie dotyczy także końcówki łuku przypadającej na t. 11. Zdaniem redakcji, dwa łuki dochodzące w A wyraźnie do półnuty kończącej pasaż (t. 3 i 15) zdecydowanie przemawiają za analogiczną interpretacją notacji A w omawianym miejscu.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 11

Utwór: op. 29, Impromptu As-dur

Mniej prawdopodobne

odczytanie A (→Wn1), Wa

Wn2 (→Wn3Wn4)

Brak łuku w Wf

..

Za bardziej prawdopodobne uważamy takie odczytanie, w którym początek łuku obejmuje 1. nutę oznaczanego motywu. W Wn1 zinterpretowano ten łuk inaczej: rozpoczyna się ósemkę wcześniej. Podobny łuk ma Wa, co również może odpowiadać pisowni A. Wf nie ma tu łuku, a w Wn2 (→Wn3Wn4) łuk rozpoczęty w t. 9 biegnie aż do końca t. 12.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A