mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Określenia słowne
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Określenia słowne

t. 295

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Określenie staccato znajduje się już w ApI, dopisane ołówkiem. Umieszczone jest nieco wcześniej niż wskazówka w A, już od początku taktu, co wiąże się zapewne z rozpoczęciem pasażu już od 2. szesnastki (bez pauzy) – patrz uwaga poniżej.
W Wn (→Wf,WfSB) użyto skrótu stacc., a w Wa skrót ten rozwinięto. Są to dowolności sztycharzy, w tym przypadku bez wpływu na znaczenie tej wskazówki.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

t. 300

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Bez oznaczeń w źródłach

Tu bez kliszy 

[ten. ten.], alternatywna propozycja redakcji

! miniat: Corel EZnieU
..

Obie nuty basowe z pewnością mają tu być zagrane tenuto tak, jak w poprzednich taktach. O ile jednak brak łuku można by rozumieć jako wskazanie artykulacji innej niż legato, o tyle wskazówki tenuto w mają tu poniekąd charakter przypominający o zatrzymaniu pełnej wartości rytmicznej, co i tak wynika z kontekstu – wydzielanie tych nut jako osobnego głosu zapisanego długimi wartościami rytmicznymi mijałoby się z celem, gdyby nie miały one być w pełni wytrzymane. Z tego względu powstrzymujemy się od obciążania tekstu głównego wskazówkami niewnoszącymi nowych informacji.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 306-307

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

cre - scen - do w A

! miniat: wycinek kombinowany; od Tutti do końca "crescendo".                     EZTU = widły, crescendo, laseczki i wiązanie

cresc. w Wn (→Wf,Wa)
..

W tekście głównym odtwarzamy w przybliżeniu notację A, w którym crescendo wypisane jest całym słowem rozłożonym na 2 takty (bez kreseczek). Przypuszczalnie z powodu przejścia na nową stronę (zarówno w A, jak i w wydaniach), część określenia przypadająca na t. 307 została w wydaniach pominięta, co nie wpływa zasadniczo na jego znaczenie, ale jest mniej sugestywne.
W wydaniach pominięto także widełki  – patrz t. 112.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 306

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

 na początku taktu w A

EZnieU

 po 1. akordzie w Wn (→Wf,Wa)

EZTU
..

Nie jest jasne, jak doszło do różnicy umiejscowienia oznaczenia . Korekta Chopina w Wn1 wydaje się mało prawdopodobna, nie widać zresztą żadnych śladów przesuwania tego znaku w druku. Interpretacja tej wskazówki każe jednak uznać wersję wydań za trafniejszą. W A znak wpisany jest jeszcze w partii solowej, mimo że powtórzenie go tylko dla jej ostatniego akordu nie wydaje się celowe. Chopin z pewnością odnosił zatem także do łącznika oznaczonego jako Tutti, co potwierdza pełna wersja Wariacji – orkiestrowe Tutti zaczyna się już od początku taktu, przy czym znaki  wpisane są w głosach instrumentów dętych na początku taktu, a smyczkowych na 2. ósemce. Przepisując  przypuszczalnie z głosów grupy dętej, Chopin nie zauważył potencjalnej niejednoznaczości wynikającej z braku synchronizacji tej wskazówki z początkiem Tutti, który w wersji na 1 fortepian oznaczony jest dopiero na 2. ósemce taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 337

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Bez wskazówki w ApI i Wf

Wskazówka instrumentacji według A (→Wn→Wa,WfSB)
..

Wskazówkę dotyczącą instrumentacji podajemy w tekście głównym pełnym słowem, jak jest w A. W Wn (→Wa,WfSB) zastosowano skrót Fl., czego nie traktujemy jako niezależny wariant. Brak wskazówki w Wf można by złożyć na karb zmian wprowadzonych w podkładzie do tego wydania – patrz sąsiednia uwaga. Mniej prawdopodobne wydaje się, by Chopin celowo pominął tę informację – chociaż dolny głos oktaw pr.r. w wersji Wf nie odpowiada żadnej partii instrumentalnej orkiestry, górny głos pozostaje odpowiednikiem partii fletów. Można nawet uważać, że ponieważ w tej wersji właśnie głos fletowy został wzmocniony kosztem innych instrumentów nieuwzględnionych w wyciągu, wskazówka jest tym bardziej uzasadniona.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf