t. 38-39
Łuk as-ges w Wf, możliwy odczyt Wf łuk od as w 39, ale wygląda jakby był kontynuacją z poprzedniej linijki miniatura kombinowana koniec 38 i 2/3 z 39, l.r. łuk |
||
Łuk as-ges-f w Wn Wn TGTU=łuk tylko w 39 miniat. koniec 38 i 39, l.r. łuk |
||
Łuk as-as-ges-f w WaW WaW łuk od as na 3. w 38 do f w 39 miniat. koniec 38 i cały 39, l.r. łuk |
||
Łuk as-as-ges, alternatywna propozycja redakcji |
Niedokładnie wyrysowany w Wf łuk obejmujący dwie pierwsze ćwierćnuty górnego głosu l.r. dopuszcza kilka różnych interpretacji. Dwie z nich widzimy w Wn i WaW, trzecią podajemy jako propozycję alternatywną. Za najbardziej prawdopodobną interpretację tego łuku uważamy przyjętą w Wn wersję z łukiem obejmującym cały t. 39.
Wariant Wf to prawdopodobnie wynik niedokładności sztycharza (szczególnie że koniec tego łuku też nie został precyzyjnie naniesiony). Zdaniem redakcji słuszna jest interpretacja Wn, wyraźnie podkreślająca, że łuk zaczyna się dopiero w t. 39. Odwrotnie zinterpretowano to w WaW, wydłużając łuk i drukując go od 3. miary t. 38. Ta wersja jest jednak niepoprawna. Z wykonawczego punktu widzenia dźwięk as staje się wtedy półnutą, ale gdyby rzeczywiście miał być półnutą, to poprawnym zapisem byłoby dodanie łuku przetrzymującego. Dodano go zresztą w części późniejszych wydań zbiorowych.
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wf
notacja: Łuki