mUltimate Chopin

op. 44, Polonez fis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 166-167

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

e1 przetrzymane w Wn

Wn łuk Gis-Gis = EZnieU

e1 powtórzone w Wf (→Wa)

Wfa puste

Wariantowa propozycja redakcji

red TGTU
..

Autentyczność łuku Wn nie budzi większych wątpliwości, kilka też mogło być powodów jego braku  w Wf (→Wa), jak choćby przeoczenie kopisty lub sztycharza Wf czy późniejsze dopisanie łuku w [A], już po sporządzeniu [KF]. Z drugiej strony, to właśnie wersja Wf z powtórzeniem e jest zgodna z wersją analogicznych t. 225-226. W tekście głównym proponujemy zatem rozwiązanie wariantowe.

Trudno ustalić, która wersja była autentycznym zamiarem Chopina. Jeśli łuk widniał w [A], mogło to być przeoczenie kopisty lub sztycharza Wf (→Wa). Jeśli nie – znak mogli dodać adiustatorzy Wn. W analogicznych taktach 225-226 taki łuk nie występuje w żadnym ze źródeł. [może tu też pasuje hipoteza dwóch autografów?]

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 186-189

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Bez łuków w Wn i Wf (→Wa)

wszystkie źródła puste

2 łuki proponowane przez redakcję

red TGTU
..

Zgodnie z wyjaśnieniem w uwadze w t. 127, w tekście głównym proponujemy w nawiasach kwadratowych uzupełnienie łukowania na wzór analogicznych taktów 127-128, 147-148 i 208-209. Uzupełniamy także kropki staccato (patrz sąsiednia uwaga).

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 186-188

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Łuki od przed­nutek do gis1-h1 w Wn

Wn TGTU

Bez łuków w Wf1

Wf1 puste

Łuk od przednutek do E w t. 186 w Wf2 i Wa

Wf2, Wa 186: łuk w dół, do E w l.r., 188 puste
..

W całej środkowej części za każdym pojawieniem się tego tematu przednutki łączą się z melodią pr.r. (por. t. 129, 148-149, 206-208), toteż w tym miejscu podążamy za Wn, uznając wersję Wf2 i Wa za niezręczną adiustację.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wf

t. 187-188

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

2 łuki w Wn

Ciągły łuk w Wf (→Wa)
..

W tekście głównym podajemy łuki pr.r. według Wn – łuk-tenuto w t. 186-187 i dłuższy łuk od t. 188. Za takim rozwiązaniem przemawiają następujące argumenty:

  • Obecność niejednokrotnie stosowanego przez Chopina łuku-tenuto wskazuje na bardzo prawdopodobną autentyczność tego łukowania. Natomiast ciągły łuk Wf może być rezultatem niezrozumienia tego typu niestandardowej pisowni przez sztycharza.
  • Także błędy i niedokładności Wf w odtworzeniu łuków przednutek (patrz uwaga na początku t. 186) podważają wiarygodność Wf w tym miejscu, wskazując na możliwą niedokładność podkładu i brak dostatecznej kontroli tekstu w samym wydaniu. Uzasadnia to wybór jednego źródła w przypadku wszystkich łuków w t. 186-188.
  • Łuki Wn są zgodne z występującym we wszystkich źródłach łukowaniem podobnych motywów w t. 206-208.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Łuki tenuto

t. 198-200

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Bez łuku w Wn

Łuk w Wf (→Wa)
..

Łuk, przypuszczalnie dodany przez Chopina w podkładzie lub korekcie Wf (→Wa), odnosi się zapewne do motywów wewnętrznych głosów – por. np. t. 139-141 czy 159-161. W omawianym miejscu oryginalny układ graficzny uniemożliwia umieszczenie go bliżej tych motywów.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach