Strona:
Źródło tekstu:
s. 2, t. 15-22
Tekst główny
Prezentacja
Filtrowanie
Kopiuj link
PDF
Tekst główny
|
|
es2 w A (→KF→Wn1, →Wf→Wa) i Wn3 !!! miniat: wycinek, ta grupa szesnasek, tylko dolna 5-linia. TGTU |
|
|
c2 w Wn2 zamiast es2 |
Zastąpienie septymy es2 przez niedysonującą kwintę c2 pokazuje, że 30 lat po napisaniu Preludium jego autentyczne zakończenie było wciąż niezwykłe, wręcz rażące dla konwencjonalnie myślącego adiustatora Wn2. Decyzję o zmianie podjęto, mimo że zarówno bemol przed tą nutą, jak i akcent nad nią wykluczają możliwość jakiejkolwiek pomyłki w tym miejscu.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wn
notacja: Wysokość
Brakujące oznaczenia na źródłach:
A, KF, Wf1, Wf2, WfD, WfJ, WfS, WfSz, Wn1, Wn2, Wn3, Wa1, Wa2, Wa1a