t. 16-17
Ciągły łuk w A (interpretacja kontekstowa→Wf→Wa) !!! miniat: wycinek kombinowany A = koniec 16 i początek 17 (od klucza), tylko górna 5-linia. EZTU lewy koniec |
||
Łuki rozdzielone w A (odczyt dosłowny→KF→Wn) !!! miniat: KF. EZnieU = łuk 16 i lewy koniec |
T. 16 przypada w A na końcu strony, a łuki są niejednoznaczne – koniec łuku w t. 16 wykracza nieznacznie poza kreskę taktową, co może oznaczać kontynuację, czego jednak nie potwierdza początek łuku w t. 17. Fontana w KF (→Wn) uznał to za łuki rozdzielone, co z graficznego punktu widzenia jest bardziej prawdopodobne. Jednak porównanie z analogicznymi sytuacjami w t. 4-5 i 8-9, w których – zwłaszcza w pierwszej z nich – A ma niewątpliwie ciągłe łuki, przechyla naszym zdaniem szalę prawdopodobieństwa na stronę interpretacji Wf (→Wa).
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładne łuki A
notacja: Łuki