Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 1, t. 1-27
s. 1, t. 1-27
Tekst główny
Tekst główny
A - Autograf
KF - Kopia Fontany
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewicz
WfS - Egzemplarz Stirling
WfSz - Egzemplarz Szczerbatow
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zrewidowany nakład Wn1
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa1a - Poprawiony nakład Wa1
Wa2 - Zadiustowany nakład Wa1a
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
A - Autograf
KF - Kopia Fontany
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewicz
WfS - Egzemplarz Stirling
WfSz - Egzemplarz Szczerbatow
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zrewidowany nakład Wn1
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa1a - Poprawiony nakład Wa1
Wa2 - Zadiustowany nakład Wa1a
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 16-17

Ciągły łuk w A (interpretacja kontekstowa→WfWa)

!!!   miniat: wycinek kombinowany A = koniec 16 i początek 17 (od klucza), tylko górna 5-linia.            EZTU lewy koniec

Łuki rozdzielone w A (odczyt dosłowny→KFWn)

!!!   miniat: KF.                        EZnieU = łuk 16 i lewy koniec

T. 16 przypada w A na końcu strony, a łuki są niejednoznaczne – koniec łuku w t. 16 wykracza nieznacznie poza kreskę taktową, co może oznaczać kontynuację, czego jednak nie potwierdza początek łuku w t. 17. Fontana w KF (→Wn) uznał to za łuki rozdzielone, co z graficznego punktu widzenia jest bardziej prawdopodobne. Jednak porównanie z analogicznymi sytuacjami w t. 4-5 i 8-9, w których – zwłaszcza w pierwszej z nich – A ma niewątpliwie ciągłe łuki, przechyla naszym zdaniem szalę prawdopodobieństwa na stronę interpretacji Wf (→Wa).

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A

notacja: Łuki

Brakujące oznaczenia na źródłach: A, KF, Wf1, Wf2, Wn1, Wn2, Wn3, Wa1, Wa2, WfD, WfJ, WfS, WfSz, Wa1a