t. 20-21
Łuki rozdzielone w A (→Wf), interpretacja kontekstowa i Wa !!! miniat: wycinek, 2. połowa t. 20 i początek 21, tylko górna 5-linia. EZTU = prawy koniec w 4. linijce + lewy koniec w 5. |
||
Zbiegnięcie łuków w A, odczyt dosłowny EZnieU1 = 2 połówki i końcówka |
||
EZnieU |
Łuki A na styku t. 20 i 21 mogą budzić wątpliwości – odczytany dosłownie, drugi z nich rozpoczyna się przed kreską taktową, co można by interpretować jako zbiegnięcie się łuków na ósemce fis2. Zdaniem redakcji, bardziej prawdopodobna jest jednak niedokładność – por. np. . Fontana w KF (→Wn) uznał – naszym zdaniem błędnie – że Chopin chciał tu połączyć oba łuki. W Wf łuki są niejednoznaczne, nie jest to jednak związane z pisownią A, gdyż w wydaniu tym kontynuację sugeruje koniec pierwszego łuku (w t. 20, na końcu linii), czego nie potwierdza nowy łuk w t. 21.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wf, Niedokładne łuki A, Błędy KF
notacja: Łuki