t. 1-2
Łuk od f do c1 w A !!! miniat: wycinek, ten takt + 1. ósemka, tylko dolna 5-linia. EZnieU |
||
EZnieU1 |
||
EZTU |
W tekście głównym podajemy łuk Wf (→Wa), ponieważ zdecydowana większość następnych łuków, występujących w podobnym kontekście, doprowadzona jest w A do 1. ósemki następnego taktu – spośród 13 łuków w t. 1-12 i 15 jedynie łuki w t. 1, 8 i 10 kończą się na 6. ósemce, przy dwóch (w t. 6 i 9) niejednoznacznych. Wszystkie wymienione łuki uważamy za niedokładne, gdyż różnice zakresu łuków nie są powiązane ze strukturą motywów – np. krótszym łukom w t. 1 i 8 przeciwstawiają się dłuższe w podobnych figurach w t. 2 i 7. Ponadto w A widoczne są poprawki – łuki w t. 4-5 i 5-6 były przedłużane (w t. 3-4 prawdopodobnie też). Wraz ze skreśleniem kropki staccato na początku t. 2 może to świadczyć o zmianie koncepcji oznaczeń tych figur z na . Wymienione krótsze łuki byłyby więc nieskorygowanymi pozostałościami pierwotnego łukowania.
Rozpoczęcie łuku od 1. ósemki to niedokładność Fontany, powtórzona także w następnych trzech taktach.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Poprawki A, Adiustacje Wf, Pominięcie korekty analogicznego miejsca, Niedokładności KF
notacja: Łuki