t. 5-13
Łuki od 1. miary do C1-C w A (→KF→Wn, →Wf→Wa) !!! miniat: wycinek kombinowany (tu A pół t. 5 + 2. pół t. 8), tylko dolna 5-linia. EZTU 5-7 + 8 i 9-11 + 12 |
||
Łuki od 1. miary do C1-C i końcowego akordu (na wzór AB) na miniaturze pół t. 5 i 2. połowa t. 8 do kwinty t. 9, tylko dolna 5-linia. |
||
Łuki od 2. miary do C1-C i końcowego akordu w ASz, odczyt dosłowny miniat. pół t. 9 + 2. pół t. 12 i kwinta 13, tylko dolna 5-linia. EZnieU 5-7 + EZTU 8 + EZnieU 9-11 + EZTU 12 + EZnieU1 13 |
||
Łuki od 2. miary do C1-C w ASz, interpretacja kontekstowa miniat. ta sama co war_33. EZnieU 5-7 + EZTU 8 + EZnieU 9-11 + EZTU 12 |
||
Bez łuków w KGS |
W tekście głównym podajemy jednoznaczne łuki A i pozostałych źródeł wywodzących się od niego. Późniejsze autografy – AB i ASz – przekazują jednak warianty, które nie wydają się być jedynie niedokładnościami zapisu. Dłuższy łuk AB, w oryginale umieszczony w t. 5-9 dziewięciotaktowej wersji Preludium, uwzględniamy w podstawowej, 13-taktowej wersji jako wariant łuku w t. 9-13.
Łuki ASz podkreślają początek basowego passus duriusculus, stanowią też najpóźniejszy autentyczny wariant łukowania tych taktów. Końcówka łuku w t. 9-12 sięga do t. 13, co zdaniem redakcji jest niedokładnością, ale odczytane dosłownie daje wariant łączący obie autentyczne odmiany łukowania.
Brak łuków w KGS to zapewne jedna z licznych usterek tej kopii.
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne
zagadnienia: Niedokładne łuki A, Błędy KGS
notacja: Łuki