Strona:
Źródło tekstu:
s. 3, t. 22-33
Tekst główny
Prezentacja
Filtrowanie
Kopiuj link
PDF
Tekst główny
t. 33
Cztery znaki w A to typowe akcenty długie, co jednak odtworzono w miarę dokładnie tylko w Wf. Znaki w KF są nieco dłuższe, a w Wn rozciągnięto je na całą długość grup szesnastkowych. W Wa, tak jak w poprzednim takcie, uznano znaki za akcenty i podwojono, opatrując nimi osobno prawą i lewą rękę.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Akcenty długie, Adiustacje Wa, Adiustacje Wn, Niedokładności KF
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki
Brakujące oznaczenia na źródłach:
A, KF, Wf1, Wf2, WfD, WfJ, WfS, WfSz, Wn1, Wn2, Wn3, Wa1, Wa2, Wa1a