t. 33
Opublikowana wersja ostatniej ćwierćnuty l.r., oktawa Cis-cis, jest już najprawdopodobniej efektem poprawki, co pokazuje sposób jej zapisania w A – dolna nuta znajduje się na tej samej wysokości, co 3 nuty E w t. 32-34 (a także linie dodane trzech nut Dis), a umieszczona nad nią linia dodana różni się grubością od sąsiednich, co wskazuje na jej późniejsze dopisanie. Pierwotnie była to więc seksta E-cis. W tej sytuacji, dokonaną we wszystkich trzech noszących ślady opracowywania egzemplarzach lekcyjnych – WfD, WfJ i WfS – poprawkę zmieniającą oktawę z powrotem na sekstę traktujemy jako prawdopodobnie ostateczną decyzję Chopina, podjętą po wielokrotnych zapewne próbach.
Pojawienie się w Wn2 wersji przekazanej przez Chopina jego uczniom mogłoby wskazywać na kontakt wydawcy z osobą z kręgu Chopina, znającą tę poprawkę – wydaje się mało prawdopodobne, by adiustator wprowadził taką właśnie zmianę, nie mając do tego żadnych przesłanek źródłowych. Być może jednak oktawę uznano za pomyłkę, gdyż w całej tej frazie wszystkim pozostałym nutom cis górnego głosu towarzyszy E w dolnym.
Podobnie w t. 49.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne
zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych, Dopiski WfD, Poprawki A, Wahania Chopina, Dopiski WfS, Autentyczne zmiany i warianty po publikacji, Dopiski WfJ
notacja: Wysokość