Zagadnienia : Adiustacje Fontany
|
t. 2-15
|
Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur
..
We wszystkich rękopisach do zapisania powtarzających się figuracji, głównie w partii l.r., użyto konwencjonalnych skrótów. Najwięcej, 13 taktów (t. 2-6, 14-16, 19-22 i 29), zapisano w ten sposób w KFI, jest bardzo prawdopodobne, że odpowiada to notacji kopiowanego przez Fontanę autografu wcześniejszej wersji, gdyż Chopin bardzo chętnie stosował tego rodzaju skróty, zwłaszcza w rękopisach nieoficjalnych. Opinii tej nie podważa fakt, że w KF Fontana wielokrotnie użył skrótów (t. 11, 14-16, 19-21, 27 i 29) wbrew notacji A (skrót tylko w t. 11), jako że mógł się na to poważyć, właśnie pamiętając tekst i zapis wcześniejszego autografu. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Skrótowy zapis A , Adiustacje Fontany |
|
|
t. 9
|
Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur
..
W A (→Wf1) nie ma kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wf , Adiustacje Fontany , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wf |
|
|
t. 16-29
|
Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur
..
W obu kopiach Fontany w kilku miejscach użyto skrótowej notacji dla zapisania powtarzających się figuracji szesnastkowych l.r. (w t. 29 także pr.r.) – w KFI w t. 16, 19-22 i 29, w KF w t. 16, 19-21 i 29. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Fontany |
podwyższającego c1 na cis1 na początku 2. grupy szesnastek. Oczywiste przeoczenie Chopina poprawił Fontana w