Zagadnienia : Niedokładne łuki A
|
t. 19-20
|
Utwór: op. 43, Tarantela
..
Przełom taktów 19-20 przypada w A i KF3 na przełom systemów. W A łuk rozpoczynający się na ostatniej ósemce t. 7 wychodzi poza koniec systemu, podając w wątpliwość miejsce jego faktycznego zakończenia. W KF3 sytuacja wygląda podobnie. Stąd prawdopodobnie wynika kłopot w określeniu zakończenia tego łuku we wszystkich pierwodrukach. W Wf i Ww koniec t. 19 również przypada na koniec systemu i tutaj łuk kończy się w t. 19 na ostatnią nutę. W Wa i Wn t. 19-20 znajdują się w środku systemu i tutaj zdecydowano się na dociągnięcie łuku do pierwszej nuty t. 20. Podajemy w tekście głównym wariant drugi. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A |
||||
|
t. 39-40
|
Utwór: op. 43, Tarantela
..
We wszystkich źródłach z wyjątkiem Wn łuk obejmujący frazę w t. 36-43 rozdzielony jest na przełomie t. 39-40 na przetrzymanym akordzie c1-es1. Zapisujemy nieprzerwany łuk, analogicznie do t. 23-24. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładne łuki A |
||||
|
t. 128-131
|
Utwór: op. 43, Tarantela
..
W KF3 (→Wf→Ww) oraz w wersji proponowanej przez redakcję łuk sięga do końca taktu 131. W A i Wn łuk kończy się wraz końcem taktu 130, a w Wa kończy się na trzeciej nucie p.r. w takcie 131. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A |
||||
|
t. 223-224
|
Utwór: op. 43, Tarantela
..
W Wn3 (→Wn4) dodano łuk przetrzymujący dźwięk es2 do następnego taktu. W A i KF3 nad akordem w 2. połowie t. 223 znajduje się łuczek, najwyraźniej postawiony przez Chopina "z rozpędu" po poprzednich figurach. W niczym nie przypomina on łuków, jakimi Chopin oznaczał przetrzymanie dźwięku. Łuk w Wn3 (→Wn4) jest albo dowolnością adiustacji tego wydania, albo - o ile znajdował się on również w [KF1] - mylnie zinterpretowanym, opisanym powyżej łukiem. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn |
