Zagadnienia : Adiustacje Bałakiriewa

t. 1-4

Utwór: WN 37, Lento con gran espressione

Powtórzone e1 w A1KJ i KK

!!!   miniat: wycinek, ostatnia ósemka t. 1 i 1. akord t. 2, tylko górna 5-linia.                     tr = EZTU tylko 1-2 (e1-fisis1 na początku t. 2);           red = EZTU. 

dis1 w KB

EZnieU2 = dis1-fisis1 x 2

Przetrzymane e1 w WL

jak EZnieU ( z łukami dla e1)

..

Wersja KBdis1 jako środkową nutą pierwszego akordu w t. 2 i 4 jest przypuszczalnie skutkiem zbyt niskiego położenia tej nuty w KK. Natomiast wersja WL z przetrzymanym e1 to najprawdopodobniej dowolna zmiana, wprowadzona przez Kolberga w podkładzie do tego wydania.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Bałakiriewa , Adiustacje WL

t. 5

Utwór: WN 37, Lento con gran espressione

Bez łuków w A1, KK i WL

!!!   miniat: wycinek, ten takt, tylko dolna 5-linia.                Tu bez kliszy 

Łuki w KJ i KB

TGTU = 2 łuki l.r.

..

Fakt, że łuki występują tylko w KJ, nasuwa myśl o dopisaniu ich przez Chopina, który być może miał okazję przejrzeć tę kopię. Jest to jednak tylko przypuszczenie, nie wpływające zresztą w żadnym stopniu na ocenę autentyczności tych łuków.
Łuki w KB to niewątpliwie dowolny dodatek piszącego, który opatrzył łukami partię l.r. w całym utworze.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Bałakiriewa

t. 6-7

Utwór: WN 37, Lento con gran espressione

Bez znaku w A1 i WL

!!!   miniat: wycinek.                   Tu bez kliszy 

 w KJ

EZnieU

 w KK

EZnieU1

 w KB

EZnieU2

 proponowane przez redakcję

..

W A1 nie ma żadnych widełek dynamicznych ani akcentów w t. 5-18, co jest konsekwencją roboczego charakteru tego autografu. Do tekstu głównego przyjmujemy znak będący próbą rekonstrukcji [A2] na podstawie dwóch jego odwzorowań w KJ i KK. Odczytanie obu obarczone jest zresztą niepewnością ze względu na użycie skrótowego zapisu partii l.r., a w KJ także brak synchronizacji zapisu partii obu rąk. W rezultacie wersje obu tych kopii, a nawet interpretację KK podaną w KB można uważać za potencjalnie trafne odczytanie intencji Chopina. Brak znaku w WL to przypuszczalnie pomyłka.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Bałakiriewa

t. 9-10

Utwór: WN 37, Lento con gran espressione

Bez łuku w A1 i WL

!!!   miniat: wycinek, te takty, tylko górna 5-linia.                 Tu bez kliszy 

Łuk w KJ

EZnieU

Łuki w KK, odczyt dosłowny

EZnieU1

Łuk w KB, interpretacja kontekstowa łuków KJ i KK

EZTU

..

Łuki KK interpretujemy jako próbę połączenia niepotrzebnie rozdzielonych łuków. Zdaniem redakcji, początki łuków KJ i KK są prawdopodobnie niedokładne, nawet jeśli nie odbiegają wiele od zapisu [A2]. Za ich trafną interpretację uważamy łuk KB, który tym samym proponujemy w tekście głównym. Brak łuków w A1 i WL – patrz t. 5-7.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Bałakiriewa , Niedokładności KK

t. 13

Utwór: WN 37, Lento con gran espressione

4 nuty w A1, KK (→KB) i WL

!!!   miniat: 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia, wycinek.                              EZnieU

3 nuty w KJ

EZTU

..

Za przyjęciem wersji KJ jako głównej przemawia:

  • bardzo "Chopinowskie" zróżnicowanie trzech analogicznych t. 5, 13 i 46 – zakończenie trylu składa się w nich kolejno z 2, 3 i 4 nut (por. odwrotną zmianę, tj. dodanie nuty w zakończeniu biegnika w t. 52);
  • możliwość adiustacji Kolberga w KK – nuta gis2 mogła być dopisana później, na co wskazują odstępy między nutami (por. notację t. 46 w tym rękopisie).

Wersję pozostałych źródeł można traktować jako równorzędny wariant, zwłaszcza że niewykluczone, iż mimo niezręcznego rozplanowania to Kolberg wiernie przepisał [A2], a błąd popełniła Ludwika.
W KB przednutki są zapisane jako drobne szesnastki.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany linii głównej , Błędy KJ , Adiustacje Kolberga , Adiustacje Bałakiriewa