Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 5-6

Utwór: op. 50 nr 1, Mazurek G-dur

Łuk sięgający poza t. 6 w AfragWn i interpretacja kontekstowa A1

!!!   miniat: wycinek, t. 6 + 1. ósemka 7, tylko górna 5-linia.                   EZTU

Łuk do końca t. 6 w A1, odczyt dosłowny

EZnieU

Łuk do końca t. 5 w Wf1, interpretacja 

red = EZnieU1 krótszy

Łuk do półnuty w t. 6 w Wf2 i Wa

EZnieU2

..

Łuki Afrag i Wn nie budzą wątpliwości, a ponieważ Wn ma taki łuk we wszystkich analogicznych taktach, podajemy go – jako znajdujący się w [A2] – w tekście głównym. Łuk Wf jest wyraźnie błędny, co poprawiono w Wf2 i Wa zapewne na podstawie porównania z t. 1-2. Problematyczny jest łuk A1, który – tak jak pozostałe łuki w 1. linijce rękopisu – dochodzi do końca taktu, sugerując jednak kształtem intencję doprowadzenia go do początku następnego. Intencję tę potwierdza explicite dokończenie łuku w t. 11 (w nowej linii), a także niebudzący wątpliwości, poprawiany przez Chopina łuk w t. 25-27. W tym kontekście interpretujemy łuk A1 jako dochodzący do 1. ósemki t. 7.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wf , Niepewna kontynuacja łuku , Łuki tenuto

t. 12

Utwór: op. 50 nr 1, Mazurek G-dur

Bez łuku w Afrag

!!!   miniat: Corel 3. miara 12 + cały 13, tylko dolna 5-linia; tu w t. 12 Gis, w 13 pusta pięciolinia.                  Tu bez kliszy

Łuk od t. 12 w A1 (→Wf)

EZTU = końcówka 12 + lewy koniec 13

Łuk od t. 13 w Wn

EZnieU lewy koniec (t. 12 nic)

2 łuki w Wa

EZnieU1 12-13 + EZnieU lewy koniec 13

..

W tekście głównym przyjmujemy niewątpliwie autentyczny łuk A1, zapisany w ten sam sposób w t. 36-37 (t. 68-69 są oznaczone jako powtórzenie t. 12-13). Autentyczność łuku Wn nie jest natomiast całkiem pewna, gdyż sztycharz mógł źle zinterpretować notację [A2], np. z powodu przejścia na nową linię w rękopisie lub innej niedokładności zapisu. W rozpoczynającej się od 3. miary t. 12 prostej, akordowej fakturze taka zmiana – w stosunku do A1 – frazowania l.r. wbrew łukowi pr.r. wydaje się nie do pomyślenia. W kończącym się na t. 12 Afrag nie ma łuków l.r.
W Wf początek łuku w t. 12, ostatnim w linii tekstu, umieszczony jest pod pięciolinią, zaś jego kontynuacja w następnych taktach – nad. Ten nielogiczny zapis interpretujemy zgodnie z A1 jako ciągły łuk, natomiast w Wa każdą część łuku odtworzono jako kompletny, osobny łuk.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf

t. 22

Utwór: op. 50 nr 1, Mazurek G-dur

..

A1 (→Wf) ma  ostrzegawczy przed fis1 na początku taktu. W Wa nieuzasadniony znak usunięto, nie ma go także w Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy

t. 45

Utwór: op. 50 nr 1, Mazurek G-dur

..

W A1 (→Wf) nie ma  obniżającego e1 na es1. Jest to skutek nieuwagi przy robieniu poprawek w tym autografie – pierwotnie na 1. mierze w dolnym głosie pr.r. wpisana była ćwierćnuta zawierająca es1 wraz z niezbędnym . Po zastąpieniu jej pauzą Chopin nie skontrolował notacji znaków chromatycznych. Znak dodano w Wa, ma go też Wn, w czym również można podejrzewać adiustację wydawcy.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn , Błędy A , Błędy powtórzone Wf

t. 55

Utwór: op. 50 nr 1, Mazurek G-dur

 w A1

!!!   miniat: wycinek, ten takt, tylko dolna 5-linia.           EZTU bez nawiasu

 w Wf1

EZnieU

Bez znaku w Wn i Wf2

Tu bez kliszy 

 w Wa

EZnieU1

Wariantowa propozycja redakcji

EZTU z nawiasem

..

W tekście głównym uwzględniamy w formie wariantowej widełki  zapisane w A1. Znak wydaje się współgrać z oznaczeniami dynamicznymi Wn, niewykluczone jednak, że Chopin nie widział potrzeby umieszczania tu tego znaku. Patrz też t. 56. Widełki nie zostały dokładnie odtworzone w żadnym z trzech wydań pochodzących od A1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych