Zagadnienia : Skreślenia A

t. 274-276

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Łuk do t. 274 w A (→WfWa)

!!!   miniat: wycinek, te takty, tylko górna 5-linia.              TGTU

Łuk do końca t. 276 w KF

EZnieU

Łuk poza t. 276 w Wn1

EZnieU1

Łuk do t. 276 w Wn2 (→Wn3)

EZnieU2 + lewy koniec EZTU od 277

..

Dłuższy łuk KF to przepisana (niezbyt dokładnie) z A wersja pierwotna – w A widać, że gdy wrócił on do Chopina po przepisaniu przez Fontanę, kompozytor skreślił pierwotny koniec tego łuku i dopisał nową końcówkę 2 takty wcześniej. Długi, ciągły łuk w Wn1 to wynik błędnej interpretacji KF, co poprawiono w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Poprawki A , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Skreślenia A

t. 274

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Półnuta gis w A (→KFWn)

!!!   miniat: wycinek ten akord, obie pięciolinie.               TGTU = puste

Półnuta gis z kropką w Wf (→Wa)

EZnieU

..

W Wf (→Wa) nuta gis ma błędnie wartość półnuty z kropką. Skreślenie w A pokazuje, że także Chopin początkowo zapisał to w ten sposób, ostatecznie jednak doprecyzował zapis tak, by na końcu taktu uniknąć zbitki gis-a.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błędy Wf , Skreślenia A , Błędy powtórzone Wa

t. 293

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

..

W A widoczne są poprawki i skreślenia w partii pr.r. Chopin próbował tam notacji dwugłosowej, przypuszczalnie takiej jak ta w t. 374 lub zbliżonej do niej.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A

t. 294-295

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Łuk od cis1 do a w A (→WfWa)

!!!   miniat: wycinek, te takty, tylko pr.r.           Łuk EZnieU

Bez łuku w KF i Wn2 (→Wn3)

Tu pusta klisza 

Łuk od cis1 do h w Wn1

Łuk EZnieU2 pr.r.

..

Zdaniem redakcji, obecność dodatkowego łuku nad wewnętrznym głosem pr.r. wiąże się z widocznymi w A kreśleniami związanymi ze zmianami układu graficznego – głos ten zapisany był pierwotnie na dolnej pięciolinii. Kreślenia oddzieliły półnutę cis1 od h, co przypuszczalnie skłoniło Chopina do wpisania łuku, który podkreślał przebieg linii melodycznej. Przypuszczenie to znajduje potwierdzenie w notacji pozostałych trzech analogicznych miejsc, w których przy braku skreśleń nie ma takiego łuku. Byłby to w pewnym sensie szczególny przypadek błędu (nieskontrolowanego efektu) spowodowanego poprawką. Biorąc to pod uwagę, w tekście głównym nie podajemy tego łuku. Nie ma go też w KF – być może Fontana uznał, że przecinający skreślone obszary łuk również jest skreślony, a może Chopin dopisał go w A po sporządzeniu KF (mogło to być również zwykłe przeoczenie). W każdym razie, widząc w KF te takty bez łuku, Chopin nie uzupełnił łuku, dopisał natomiast widełki . Ponieważ widełki dopisał także w trzech pozostałych analogicznych miejscach, można zdaniem redakcji przyjąć, że uznał ten sposób zwrócenia uwagi na postęp wewnętrznego głosu za najwłaściwszy i tym samym zrezygnował z dodatkowych łuków.
Łuk w Wn1 jest następstwem pomyłki – sztycharz błędnie zinterpretował łuk przetrzymujący e1. Patrz też uwaga dotycząca łuków w t. 295-297.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek , Skreślenia A

t. 303

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

..

Tu i w t. 305 Chopin skreślił w A znaki  i zastąpił je podwójnymi przednutkami, jak w t. 278 i 280.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A