Zagadnienia : Legato i łuki
|
t. 1-5
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
Łuk znajduje się w źródłach partii orkiestry, RFrork i Wfork. Wydaje się więc prawdopodobne, że pominięcie go było przypadkowe. Niewykluczone zresztą, że legatiss. w Wf (→Wn,Wa) miało na celu złagodzenie braku tego łuku – na dodanie łuku nie ma w Wf miejsca. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Legato i łuki |
||||||||
|
t. 23
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
Zdaniem redakcji, umiejscowienie określenia legatissimo, jeśli dokładnie odtwarza pisownię autografu, ma charakter konwencjonalny – nie widać powodu, by wskazówka nie miała dotyczyć także pierwszej połowy taktu. Z tego względu w tekście głównym umieszczamy ją nieco wcześniej. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Znaki położone centralnie , Legato i łuki |
||||||||
|
t. 54
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
Wf (→Wa,Wn1→Wn2) nie ma w tym takcie – inaczej niż w analogicznym t. 13 – łuków l.r. W Wn3 dodano łuk nad 1. połową taktu; trudno stwierdzić, czym kierował się adiustator, dodając tylko jeden łuk w tym takcie. W tekście głównym zachowujemy pisownię Wf, gdyż Chopin najprawdopodobniej uważał za wystarczające określenie legato – por. np. Koncert f op. 21, cz. I, t. 139, w którym określenie sempre legato zastępuje łuki występujące w analogicznym miejscu. Z drugiej strony, niewykluczone, że legato zostało dodane jako łatwiejszy sposób skorygowania przypadkowo pominiętych łuków – w całym temacie (t. 54-62) Chopin opatruje akompaniament łukami już od następnego taktu (z wyjątkiem t. 58). Z tego względu jako alternatywne rozwiązanie proponujemy uzupełnienie łuków w omawianym takcie. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Legato i łuki |
