Zagadnienia : Błędy powtórzone Wn

t. 39

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

..

W ostatniej tercji na 3. ćwierćnucie taktu w Wf (→Wn1Wn2) brak  przywracającego e2. Wa i Wn3 mają poprawną notację, znak został też dopisany w WfS. W prowadzonych tercjami liniach melodycznych błędy tego typu zdarzały się Chopinowi dość często – por. np. t. 88 i 90 tej części Koncertu, a także Etiudę gis op. 25 nr 6, t. 12 czy Mazurek E op. 6 nr 3, t. 11, 13 i analog. Podobnie w t. 41.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Dopiski WfS , Błędy powtórzone Wn

t. 41

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

..

W Wf (→Wn1Wn2) brak  przywracającego e2 w ostatniej tercji na 3. ćwierćnucie taktu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy powtórzone Wn

t. 42

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

..
Jako górną nutę 10. szesnastki Wf (→Wn1) ma a2 (z ); ais2 jest następnie przywrócone krzyżykiem na początku 4. miary taktu. Niewątpliwą pomyłkę sztycharza potwierdzają poprawki w trzech z czterech egzemplarzy lekcyjnych – WfS, WfJ i WfH. Odpowiednie adiustacje wprowadzono także w Wa i późniejszych Wn – w Wn2 zmieniono błędny  na , a w Wa i Wn3 usunięto oba znaki.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Dopiski WfS , Dopiski WfJ , Błędy powtórzone Wn , Dopiski WfH

t. 49

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

..

Przed 4. od końca trzydziestodwójką nie ma w Wf (→Wn1Wn2) znaku chromatycznego. Brak  jest tu niewątpliwie błędem, powtórzonym zapewne za [A], gdyż tego typu niedokładności notacji znaków chromatycznych są typowe dla Chopina. Krzyżyk dodano w Wa oraz w Wn3, przy czym w tym ostatnim wydaniu usunięto także inną usterkę pisowni Chopina – niepotrzebnie powtórzony  przed ais2 w 3. grupie szesnastek. 
Krzyżyk w omawianym miejscu został być może dopisany w WfH – patrz sąsiednia uwaga.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Ostatni znak przykluczowy , Błędy powtórzone Wn

t. 72

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Bez  w źródłach

!!!   miniat: nic.                      Tu pusta klisza 

 proponowany przez redakcję

..

Brak w źródłach  podwyższającego górną nutę mordentu z a2 na ais2 jest w tym kontekście niemal na pewno niedokładnością. Tego typu nieprecyzyjny zapis ornamentów – przednutek, mordentów, tryli lub obiegników – jest w utworach Chopina zjawiskiem dość częstym, por. np. Nokturn cis op. 27 nr 1, t. 75 lub Sonata b op. 35, cz. II, t. 54.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wa