mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy Wf

t. 73

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

dis2 powtórzone w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: nic.            Tu pusta klisza 

dis2 przetrzymane w Wn3

TGTU
..

Brak łuku przetrzymującego przednutkę dis2 jest zdaniem redakcji błędem – Chopin wielokrotnie stosował zapisane w ten sposób łamanie oktaw w dół, por. np. Koncert f op. 21, cz. I, t. 149-150, Balladę g op. 23, t. 258-259 czy Allegro de Concert op. 46, t. 217 i 219.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn

t. 77

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

cis1 w Wf, prawdopodobna interpretacja

!!!   miniat: od 3. do 8. ósemki, tylko dolna 5-linia, bez pedału i wideł.                   TGTU = 2 # (ais i cis1)

cisis1 w Wf (możliwa interpretacja→Wn,Wa)

!!!   tylko # ais blisko tercji
..
W Wf przed 7. ósemką postawiony jest jeden znak,  na wysokości h, tak iż nie jest jasne, czy dotyczy on dolnej nuty tercji (dając ais), czy górnej (dając cis1). W akordzie orkiestry występuje tu – zarówno w RFrork, jak i Wfork – cis1 w partii altówek. Rysują się dwie możliwości:
  1. Wf nie zawiera wyraźnego błędu, jedynie  podwyższający a na ais (potrzebny) został postawiony nieco za wysoko; prowadzi to do wersji z cisis1 (obowiązuje  z 1. połowy taktu), w której cis1 altówek ma charakter nuty zamiennej. Wersja ta przy czytaniu Wf narzuca się w sposób naturalny i tak właśnie zinterpretowano to miejsce w Wn (dodając jednak  w partii altówek) i Wa. Niewykluczone, że tak też grali je na lekcjach uczniowie Chopina, toteż brak poprawek w egzemplarzach lekcyjnych może wskazywać na cisis1.
  2. Krzyżyk w Wf miał w intencji Chopina przywracać cis1, zaś podwyższenie a na ais, oczywiste wobec krzyżyków w pr.r., zostało przeoczone. Niewątpliwe cis1 altówek przemawia zdecydowanie za tą wersją, gdyż użycie dźwięku akordowego jest w tego rodzaju akompaniamencie orkiestrowym bardziej prawdopodobne. Na możliwość tę zdaje się też wskazywać pedalizacja, gdyż zdjęcie (ewentualnie zmiana) pedału przed 4. ćwierćnutą taktu w wersji z cisis1 nie byłoby konieczne (por. autentyczną pedalizację w zbliżonym kontekście harmonicznym w Fantazji f op. 49, t. 18)

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 79

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

..

Przed 2. oktawą nie ma w Wf znaków chromatycznych, co jest oczywistym przeoczeniem, poprawionym zarówno w Wn, jak i w Wa. Krzyżyk przed ais2 został dopisany także w WfS.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Błędy Wf , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Dopiski WfS , Ostatni znak przykluczowy

t. 87

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Palcowanie Wf (odczyt dosłowny→Wn)

!!!   miniat: taka jak w t. 79, tylko inny łuk i klinik.           tu EZnieU

Palcowanie Wf, interpretacja kontekstowa

EZTU

Palcowanie Wa

EZnieU + 15 pod dis z łuczkiem (jak w t. 79)
..

Odczytane dosłownie, palcowanie Wf budzi wątpliwości ze względu na jego problematyczną celowość – 5. palec na Dis jest w tym kontekście najzupełniej oczywisty i trudno sobie wyobrazić, dlaczego Chopin miałby chcieć wskazywać jego użycie akurat tutaj. Zdaniem redakcji, sztycharz przydzielił cyfrę do niewłaściwej nuty, dlatego w tekście głównym umieszczamy ją pod dis, gdzie niesie ona użyteczną informację.
Fontana w Wa, tak jak w kilku innych miejscach (np. w t. 79), przepisał zamianę palców na dis, co w świetle autentycznej artykulacji – staccato na Dis – jest niczym nieuzasadnioną komplikacją.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf

t. 87

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Półnuta cis2 na 2. mierze w źródłach

!!!   miniat: ten takt od 2. miary, tylko górna 5-linia, bez napisu i wideł.                      półnuta pod 2. ćwierćnutą taktu

Półnuta cis2 na 3. mierze proponowana przez redakcję
..

Wersja Wf (→Wn,Wa), choć pozornie nie zawiera błędu, jest z pewnością pomyłkowa, gdyż nie zgadza się z partią orkiestry Wfork – cis2, realizowane przez 1. klarnet, powinno brzmieć jeszcze na 4. mierze taktu. Wprawdzie harmoniczne skutki tej niezgodności są przy zachowaniu autentycznej pedalizacji praktycznie niezauważalne (tłumaczy to brak poprawek w egzemplarzach lekcyjnych), ale wymagający arpeggia decymowy akord stanowi niepotrzebną komplikację pianistyczną. Zdaniem redakcji, półnuta cis2 została najprawdopodobniej pomyłkowo umieszczona pod 2. ćwierćnutą zamiast pod trzecią, toteż w tekście głównym proponujemy odpowiednią zmianę.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf