Zagadnienia : Niedokładne łuki A

t. 7-8

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuk od e1 w Atut, odczyt dosłowny

!!!   miniat: 3. miara t. 7 i 2 ćwierćnuty t. 8, tylko górna 5-linia.                 Łuk od e1 (krótszy niż TGTU)

Łuk od g1 w Atut, interpretacja proponowana przez redakcję

TGTU

Bez łuku w Wf (→Wa)

Łuk w t. 8 w Wn

2 nuty, jak l.r. Pod nutami

..

W Atut nie jest jasne, od której nuty rozpoczyna się łuk. Odczytany dosłownie, zdaje się obejmować trzy nuty, od szesnastki e1. Zdaniem redakcji, kształt linii sugeruje jednak, że Chopin zaczął go pisać wcześniej, lecz atrament nie od razu spłynął na papier. Z muzycznego punktu widzenia za najnaturalniejszy można uznać łuk biegnący już od ósemki c2, nie chcąc jednakże przesadnie ingerować w obraz graficzny muzyki, w tekście głównym proponujemy łuk od nuty bezpośrednio poprzedzającej jego widoczny koniec.
Brak łuku w Wf (→Wa) to zapewne skutek przeoczenia sztycharza. W Wn dodano łuk na wzór autentycznego łuku l.r.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 12

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuk w Atut

!!!   miniat: 4 ósemki 11 i cały 12, tylko górna 5-linia, bez wideł.                   od a2 11 do h2 12 (5 nut)

Łuk w Wf (→Wn,Wa)

TGTU

..

Oba końce niestarannego łuku Atut wypadają pomiędzy nutami – odczytujemy je jako "obejmujące", a więc dotyczące tylko tych nut, które rzeczywiście znajdują się pod łukiem. W tekście głównym przyjmujemy jednak wersję Wf (→Wn,Wa), niebudzącą kontrowersji ani graficznych, ani muzycznych, i którą można też uważać za interpretację łuku Atut.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wf

t. 13-14

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuki Atut, interpretacja

Łuk Wf (→Wa,Wn1Wn2)

jak war-11, ale tylko h2-ais2 w t. 14

Łuk Wn3

TGTU

..

Łuk w t. 13, który w Atut kończy linię tekstu, zapisany jest niewyraźnie – widać tylko jego początek. W rezultacie w Wf (→Wa,Wn1Wn2) znak ten pominięto, a łuk rozpoczyna się dopiero od t. 14. Adiustacja wprowadzona w Wn3 – łuk obejmujący cały pierwszy motyw, jak wszystkie następne – z pewnością odpowiada intencji Chopina, toteż uwzględniamy ją w tekście głównym (por. przedłużanie łuków w Atut w t. 14-15 i 17-18).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 25-28

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuk Atut, interpretacja kontekstowa

Łuk w Wf (→Wa)

EZnieU

Łuk w Wn

jeszcze krótszy niż war_22 = tylko do ostatniej ósemki 27

..

Zakres łuku Atut nie budzi wątpliwości, mimo że nie jest dociągnięty ani do pierwszej, ani do ostatniej nuty frazy. Zakończenie łuku odtworzono jednak w Wf błędnie, co próbowano przypuszczalnie skorygować w Wn.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 28-29

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuk do A w Atut (odczyt dosłowny→WfWn,Wa)

!!!   miniat: 3 ostatnie ósemki 28 + 1. ćwierćnuta 29, tylko dolna 5-linia.                     EZnieU

Łuk do fis w Atut, interpretacja kontekstowa

EZTU

..

T. 28 kończy stronę Atut, co spowodowało niejasność łukowania l.r. – łuk na końcu t. 28 wyraźnie sugeruje kontynuację, jednak w t. 29 nie ma jego dokończe­nia. Biorąc pod uwagę, że 1. nuta w t. 29 opatrzona jest znakiem staccato, w tekście głównym doprowa­dza­my łuk właśnie do niej.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku