Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 28

Utwór: op. 22, Andante spianato

 do połowy taktu w Wf (→Wa)

!!!   miniat: wycinek, ten takt, tylko górna 5-linia.         EZTU

 do końca taktu w Wn

EZnieU

..

Przedłużenie widełek  w Wn to przypusz­czal­nie rutynowe dopasowanie znaku do taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn

t. 34

Utwór: op. 22, Andante spianato

..

W Wf (→Wn1) nie ma  podwyższającego d3 na dis3. Typowa Chopinowska niedokładność niemal na pewno znajdowała się w [A]. Znak dodano w Wa i Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf

t. 35-36

Utwór: op. 22, Andante spianato

dim. e rallent. w Wf (→Wa)

!!!   miniat: wycinek, tyle żeby się napis zmieścił, tylko górna 5-linia.                  EZTU

dimin. e rallent. w Wn

EZnieU

..

Zastosowana w Wn zmiana rozplanowania dwóch członów wskazówki miała przypuszczalnie na celu wyrównanie odstępów między słowami. Wcześniejsze pojawienie się drugiego członu może jednak sugerować wcześniejsze rozpoczęcie rallentando, co być może nie leżało w zamyśle Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 35

Utwór: op. 22, Andante spianato

..

W Wf (→Wn1) nie ma znaków chromatycznych przed 9. szesnastką pr.r. i ostatnią szesnastką l.r. Te oczywiste niedokładności, niemal na pewno powtórzone za [A], poprawiono w Wa i Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Błędy powtórzone Wn

t. 36-37

Utwór: op. 22, Andante spianato

   | w Wf (→Wn1)

!!!   miniat: jak w war44.                      Tu tylko Ped 37

    |  w Wa

Tu bez kliszy 

 | w Wn2 (→Wn3)

jak TGTU, ale bez nawiasów = gwiazdka 36 i Ped 37

(|), wariantowa propozycja redakcji

EZTU

..

Brak w Wf (→Wn1 na końcu t. 36, choć nie powoduje nieporozumień, wydaje się być niedo­kładnością, tak iż w Wn2 (→Wn3) znak uzupeł­niono. Jest jednak zupełnie prawdopodobne, że to znak  w t. 37 został niepotrzebnie posta­wio­ny przez sztycharza Wf. Podobnego rodzaju pe­dalizacji użył Chopin wielokrotnie, np. w Noktur­nie F op. 15 nr 1, t. 72-73, Balladzie f op. 52, t. 12-13, Sonacie h op. 58, cz. III, t. 118-119. Wersję bez powtórzenia znaku na początku t. 37 ma Wa, co o ile nie jest pomyłką, może świadczyć o dodaniu go w ostatniej fazie korekt Wf. W praktyce wersje źródłowe definiują dwie potencjalnie autentyczne pedalizacje, dlatego w tekście głównym proponujemy rozwiązanie wariantowe, w którym uwzględnienie zmiany pedału na początku t. 37 pozostawiamy smakowi wykonawcy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf