Zagadnienia : Zmiany akompaniamentu

t. 75

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Es w A (→Wn)

!!!   miniat: 2 ostatnie ósemki 74 i 2 ćwierćnuty 75, tylko dolna 5-linia, bez łuku.                   Tu EZnieU (nuta z laską)

Ges w Wf (→Wa)

EZTU

..

W tekście głównym podajemy Ges wprowadzone przez Chopina w korekcie Wf (→Wa). W Wf1 pominięto przy tym  przed tą nutą, co uzupełniono następnie w Wf2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy wynikające z poprawek , Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf

t. 243-244

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Przetrzymane ges w A

!!!   miniat: od 2. ćwierćnuty 243 do półnuty 244, tylko dolna 5-linia, bez pedału, ścieśnione.             EZnieU (z prawym końcem łuku)

ges-as w Wn

EZnieU, ale bez ligi ges i w t. 244 EZnieU1 (as zamiast ges)

ges-g-as-des w Wf (→Wa)

..

W ramach ½A  występuje wyraźna niezgodność partii l.r. A z postępem wiolonczel i kontrabasów w Rork.
W wersji Wn, pochodzącej prawdopodobnie od Chopina, nietłumacząca się harmonicznie wewnętrzna nuta pedałowa ges została wyeliminowana w t. 244. Pełną zgodność postępu basowego w fortepianie i orkiestrze wprowadził Chopin w korekcie Wf (→Wa), co podajemy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wn

t. 317-318

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W Rork Chopin skrócił do ćwierćnuty wybrzmienie akordu g-e1-b1 skrzypiec i altówek – pierwotnie trwał on prawie dwa takty, tyle samo, co trzymana przez wiolonczele i kontrabasy podstawa akordu C-c.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu

t. 352

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

as2 w A (→Wn)

!!!   miniat: 2 miary , tylko górna 5-linia, bez akcentu i napisu.                      Tylko górna nuta na 1

d2-as2 w Wf (→Wa)

TGTU

..

Dokładniejsze sprecyzowanie w partii solowej niespodziewanego akordu B7 już na początku taktu to niewątpliwie Chopinowskie ulepszenie wprowadzone w korekcie Wf (→Wa). Jest to już druga zmiana w tym takcie w stosunku do najwcześniejszej zachowanej wersji, po urozmaiceniu rytmicznym – patrz sąsiednia uwaga.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf

t. 366

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

d w akordzie w A i Wn2

!!!   miniat: ten takt, tylko dolna 5-linia, bez pedału, ścieśnione.                              EZnieU

H w akordzie w Wn1

EZnieU1

Samo H w Wf (→Wa1) i Wa3

EZTU

Seksta w Wa2

EZnieU2

..

Zarówno zmiana wprowadzona w Wn1, jak i ta w Wf niewątpliwie pochodzą od Chopina, który poszukiwał najzręczniejszego pianistycznie i harmonicznie połączenia tego taktu z następnym. Przy tym najwyraźniej zależało mu na podkreśleniu chromatycznych przesunięć basu, tak więc dowolna wersja Wa2 z pewnością nie odpowiada jego intencji.
Takie same przemiany przechodziła ostatnia ćwierćnuta t. 368, co wyklucza możliwość pomyłki w którejkolwiek z tych wersji.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wn