Zagadnienia : Niedokładności Wf
|
t. 5-6
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Niejasne umiejscowienie łuku Wn1 – można w nim widzieć łuk c1-des1 (odczyt dosłowny) lub c1-b (interpretacja Wf), lub nawet a-b – wskazuje na możliwość pomyłki sztycharza. Z tego względu w tekście głównym podajemy niebudzący zastrzeżeń łuk A. Zdaniem redakcji, nie można tu jednak wykluczyć korekty Chopina, niedokładnie zrealizowanej przez sztycharza. W tym przypadku za wersję prawdopodobnie zamierzoną przez Chopina uważamy łuk a-b. Wersja Wa jest zapewne dowolna, a w Wn2 przywrócono tekst A. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn |
||||||||||||||||
|
t. 29-32
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Notacja akcentów w A jest wyraźna i jednoznaczna – cztery akcenty długie na 3. miarę każdego taktu. Mimo to w wydaniach nie odtworzono wiernie ani umiejscowienia, ani długości znaków. Wszystkie zmiany w Wn1 i Wf mają niewątpliwie przypadkowy charakter, co przy ciasno upakowanym tekście prowadzi do niejasności i utrudnia interpretację i odtworzenie ich pisowni. Akcenty rozpoczynają się niekiedy tak blisko kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn |
||||||||||||||||
|
t. 30-32
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
W Wf znaki kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf |
||||||||||||||||
|
t. 53-55
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Łuki przetrzymujące c2 zostały w Wn1 odtworzone dosłownie, jako krótkie, poziome łuczki poprzedzające ćwierćnuty c2 na początku t. 54 i 55. Zapisu tego nie zrozumiano w Wf (→Wa), przydzielając łuki do dolnych nut akordów, g1-as1. W Wn2 zinterpretowano łuki A zgodnie z ich znaczeniem. Podobne nieporozumienie dotyczące Chopinowskiego łuku przetrzymującego widzimy także w t. 55-56. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn |
||||||||||||||||
|
t. 65
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Znak w A jest typowym akcentem długim. W Wn1 przesunięto go na koniec trioli, tak iż nie wiadomo, której nuty ma dotyczyć (sztycharz uważał go zapewne za widełki kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa |
i różne akcenty w 
, że wydaje się, iż oba znaki tworzą parę wspólnie akcentującą jedno uderzenie (Chopin dość często używał takich połączeń, ale tutaj 
mają dotyczyć 2. miary; rodzaj użytych akcentów nie jest przy tym oczywisty, ale są one dłuższe niż np. znaki w t. 24-26 i 28. 
