mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Połowiczne korekty

t. 5-6

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Przetrzymana ćwierćnuta f1 w A i Wn2

!!!   miniat: t. 5 i akord w t. 6, tylko dolna 5-linia, bez wideł              TGTU (nuta i łuk przetrzymujący f1)

Przetrzymana półnuta f1 w Wn1 (→Wf)

EZnieU

Bez ćwierćnuty f1 w akordzie w Wa

EZnieU2
..

Wersja Wn1 (→Wf) oznacza w zasadzie to samo wykonanie, co wersja A – ćwierćnuta f1 w ostatnim akordzie t. 5 nie jest przetrzymana, więc należy ją zagrać, a półnutę w t. 6 przetrzymać. Tego rodzaju niejasny zapis musi być pomyłkowy, nie jest jednak pewne, czy błąd popełniono przy sztychowaniu tekstu A, czy przy realizowaniu zleconej przez Chopina korekty. Jeśli przyjąć, że zrealizowano tylko część zleconych poprawek – dodano kropkę przedłużającą półnutę w t. 5 i dłuższy łuk przetrzymujący, a nie usunięto f1 z akordu na 3. ćwierćnucie taktu, celem ewentualnej korekty mogła być wersja podana w Wa. Wobec powyższych wątpliwości w tekście głównym podajemy poprawny tekst A, którego autentyczność jest niepodważalna.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Umiejscowienie oznaczeń , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn , Połowiczne korekty

t. 78-79

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

 i  w A

!!!   miniat: t. 78 i kwarta 79 (z przednutkami przed), tylko górna 5-linia, oznaczenia dyn. wyżej niż na kliszy.          TGTU

> i  w Wn1 i Wa

> (krótki akcent) 78 i  79 (bliżej półnuty niż p w TGTU)

 i  w Wf

jak war. 22, tylko bez akcentu

 i  w Wn2

widełki EZnieU2

Alternatywna propozycja redakcji – 

f i akcent długi w t. 78 i nic 79
..

W tekście głównym podajemy niebudzące wątpliwości źródłowych ani muzycznych oznaczenia dynamiczne A. Oznaczenia Wn1 (→Wf →Wa) – dwa kolejne znaki  – są w tym kontekście na tyle nielogiczne, że nasuwa to podejrzenie błędu. W istocie, biorąc pod uwagę, że  w t. 79 jest w A mało czytelne, wydaje się bardzo prawdopodobne, że  w tym miejscu to skutek mylnego odczytania A (kształt znaku w A jest jednym z licznych dowodów na rosnący w miarę pisania A pośpiech Chopina). Z kolei  dodane na początku t. 78 można interpretować jako próbę naprawienia błędu z t. 79 – zamiarem Chopina mogło być przeniesienie  do t. 78, gdzie nie kolidowałoby tak jaskrawie z jego pierwotną, a być może jedyną koncepcją dynamiczną, zapisaną w A. Byłby to przykład niedokończonej korekty, w której dodano nowy znak, nie usuwając starego. Wersję tę, jako być może zamierzoną przez Chopina, podajemy jako propozycję alternatywną.
Znak widoczny w A na poczatku t. 78 uważamy – tak jak w t. 70 – za akcent długi. W tym wypadku odtworzono go w Wn1 jako krótki, a w Wn2 jako krótkie . Nie jest jasne, jak wytłumaczyć obecność tego znaku w Wa, wobec jego braku w Wf. Najprawdopodobniej akcent przeoczono w Wf, a dodano w Wa przez analogię do t. 70 – widełki są tam wprawdzie dłuższe, ale do skrócenia mógł skłonić adiustatora brak nuty na 3. mierze taktu. Mocnym argumentem za takim wyjaśnieniem jest idąca w przeciwnym kierunku adiustacja Wa w t. 70 – dodano tam  zaczerpnięte stąd.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn , Niedokładności A , Połowiczne korekty

t. 282

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Wf1 ma na 1. ósemce tercję as1-c2. Jest to wyraźny przykład niedokończonej korekty, w której dodrukowano właściwą nutę, nie usuwając błędnej. Błąd poprawiono w Wf2 (→Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błąd tercjowy , Połowiczne korekty