Zagadnienia : Błędy Wf

t. 60

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

..

Na początku taktu w Wn1 pominięto  obniżają­cy c2 na ces2. W Wf, korygując ten błąd, popeł­niono nowy – pominięto obniżający c3 na ces3. A, Wa i Wn2 mają poprawny tekst.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 81

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

..

W wydaniach ostatnia nuta zapisana jest jako sześćdziesięcioczwórka. Grupa wypełniająca 4. miarę taktu zawiera tym samym ułamkową liczbę trzydziestodwójek – 8½ w Wn1 oraz 9½ w Wf (→Wa), co musi być uznane za błąd. Prawdopodobnie sztycharz Wn1 skrócił ostatnią nutę niejako "automatycznie" – por. t. 41. Błąd zadiustowano jedynie w Wn2, redukując wartość pauzy, co nie odpowiada oryginalnemu zamysłowi Chopina wyrażonemu w A. Być może jednak dodatkową beleczkę dodano w Wn1 (→WfWa) z inspiracji Chopina, a pozostawienie pauzy bez zmian było tylko niedopatrzeniem. Wersja Wn2 byłaby wówczas racjonalną poprawką niedokładnie zrealizowanej korekty Wn1. Na tę możliwość wskazywałoby pominięcie cyfry '9' określającej liczbę trzydziestodwójek w tej grupie.
Powyższa analiza rytmu zakończenia biegnika zachowuje ważność bez względu na to, którą wersję wcześniejszej jego części rozpatrujemy – patrz poprzednia uwaga w tym takcie.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa , Błędy wynikające z poprawek , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne

t. 83

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

..

W Wf półnuta w 2. połowie taktu brzmi błędnie c1-des1. Pomyłkę sprostowano w Wa, a także w WfS.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Błędy Wf , Dopiski WfS