Zagadnienia : Błędy Wn

t. 1-22

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W Wn całe pierwsze Tutti jest zapisane czcionką normalnej wielkości, wyraźnie wbrew notacji A i powszechnie stosowanym zasadom publikacji solowych wersji dzieł z akompaniamentem orkiestry. Dlatego traktujemy to jako oczywistą pomyłkę, którą odtwarzamy jedynie w wersji "transkrypcja". Można się dziwić, że nie zwrócono na to uwagi, przygotowując Wn2, starannie na ogół zadiustowane na podstawie A. W Wf (→Wa) błędu tego nie powtórzono, co wydaje się być decyzją wydawcy, być może konsultowaną z Chopinem.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wf

t. 1-3

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk l.r. w A

!!!   miniat: jak widać.                  EZTU (jak na miniat.)

Łuki w Wn1 (→WfWa)

Wn transkrypcja

Łuki w Wn2

jak war. 22, ale górny łuk tylko w t. 2 (nie liczymy tego długiego nad pr.r.)

Alternatywna propozycja redakcji

..

Widząc poprowadzony nad partią l.r. łuk A, w tej postaci niemożliwy do odtworzenia w druku, sztycharz Wn1 (→WfWa) rozdzielił go dla ułatwienia na trzy części. Dolny łuk to zdaniem redakcji dodatek Chopina, który dopisał łuk, potwierdzający wyrażoną w A wolę objęcia partii l.r. jednym łukiem. Nie wydaje się przy tym, by Chopinowi mogło zależeć na podwójnych łukach – górne, podzielone łuki pozostawiono najprawdopodobniej, by uniknąć nadmiernej komplikacji korekty, mógł o tym zdecydować albo sam sztycharz, albo Chopin. Dodany łuk, mimo że zasadniczo zgodny z łukiem A, jest jednak od niego dłuższy. Obie wersje mają przy tym sens, gdyż łuk A, prowadzony nad partią l.r., dochodzi do as, które jest następnie powtórzone, natomiast łuk Wn, biegnący od strony dolnego głosu, obejmuje całą linię basową, zgodnie z frazowaniem pr.r. W tej sytuacji w tekście głównym odtwarzamy łuk A, a łuk dodany w korekcie Wn1 proponujemy jako równorzędny wariant.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 1

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

w A

w Wn (→WfWa)

..

Zmiana metrum z  na  to jedna z charaktery­stycznych niedokładności pierwszych wydań dzieł Chopina – patrz np. Sonata b op. 35, cz. I, t. 1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , 4/4 czy 2/2 , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 3-4

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk w A

!!!   miniat: nic.                   TGTU = łuk h-c1

Bez łuku w Wn (→WfWa)

..

Łuk, łączący w A 4. miarę t. 3 z akordem na początku t. 4, dotyczył pierwotnej (skreślonej) wersji ostatniej ćwierćnuty t. 3, w której nuta h przydzielona była do l.r. i zapisana na dolnej pięciolinii. Można się w związku z tym zastanawiać, czy w nowej pisowni akordu kończącego t. 3 znak ten miał również mieć zastosowanie. Ponieważ jednak Chopin łuku nie skreślił, uwzględniamy go w tekście głównym, dostosowując jedynie jego kształt do aktualnej notacji. Pominięcie łuku w wydaniach wydaje się jednak zrozumiałe wobec opisanej niejasności.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Błędy Wn , Niedokładności A

t. 4

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Kropka i klinik w A

!!!   miniat: pół taktu i ósemka, tylko dolna 5-linia.             TGTU

Bez znaków w Wn1 (→WfWa)

Tu pusta klisza 

Kropki w obu rękach w Wn2

Na ósemce, od strony główek, w l.r. pod łukiem

..

Pominięcie obu znaków staccato jest z pewnością wynikiem nieuwagi sztycharza Wn1 (→WfWa). Opuszczenie klinika zmieniło zarazem sens łuku łączącego oba c – łuk motywiczny przekształcił się w przetrzymujący. Zwrócono na to uwagę w Wn2, jednak mimo uzupełnień wersja tego wydania tylko częściowo odpowiada zamysłowi Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Kliniki