Zagadnienia : Przeoczenia odwołania alteracji

t. 17

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W A (→Wn) Chopin przeoczył  przywracający b2 w ostatniej ćwierćnucie taktu. Uzupełnienie znaku w Wf (→Wa) można przypisać zarówno Chopinowi, jak i adiustacji wydawcy.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Autentyczne korekty Wf , Niedokładności A

t. 49

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

Przed ostatnią parą oktaw l.r. w A nie ma bemoli, przez co należałoby je odczytywać jako A-a. O przeoczeniu Chopina, poprawionym już w Wn1 (→WfWa, →Wn2), świadczą widoczne w Rork bemole w partiach wszystkich instrumentów realizujących linię basu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A

t. 85

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

Typowe Chopinowskie przeoczenie – brak  przywracającego es2 – nie zostało poprawione w żadnym z wydań. Jest to szczególnie dziwne w Wf, w którym usunięto  przed e2, niepotrzebnie powtórzony na 4. szesnastce A (→Wn) .

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Znaki ostrzegawcze , Błędy A , Adiustacje Wf

t. 93

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

Przeoczony przez Chopina w A  przywracający f2 uzupełniono już w Wn1 (→WfWa, →Wn2).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A

t. 99-100

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W partii pr.r. w tych taktach A ma tylko jeden  pod­wyższający des na d – na początku t. 99. Brak też  przywracającego b1 na początku septymoli w t. 100 (wszystkie poprzednie figury mają opóźnienie na po­czątku grupy, podejrzenie pomyłki Chopina potwie­r­dza  wpisany w WfD). W wydaniach uzupełniano zarówno znaki niezbędne, jak i ostrzegawcze, usu­wano także znaki niepotrzebne, jednak w żadnym tekst nie jest w pełni poprawny. W tekście głównym podajemy wszystkie znaki niezbędne dla prawi­dłowego określenia wysokości nut i dwa bemole ostrzegawcze na początku t. 100.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfD , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Niedokładności A