Zagadnienia : Błędy Wf

t. 23-24

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcenty długie w A

!!!   miniat: nic.               TGTU

Krótkie akcenty w Wn

tr puste;                     red = 2 krótkie zamiast długich

Bez znaków w Wf (→Wa)

..

Akcent A w t. 23 nie jest typowym akcentem długim, jednak kontekst muzyczny i analogia z następnym taktem skłaniają do uznania go za długi. Brak znaków w Wf (→Wa) można tłumaczyć przeoczeniem sztycharza, jest też jednak możliwe, że znaki zostały dodane w ostatniej fazie korekt Wn1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wf , Niedokładności Wn

t. 26

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcent długi w A (prawdopodobne odczytanie) 

!!!   miniat: ten akord (na 3. ósemce), obie pięciolinie.      TGTU (długi nad półnutą)

2 akcenty w Wn1

tr puste;                 red = EZnieU

Akcent w Wf (→Wa)

EZnieU tylko dolny

2 akcenty w Wn2

tr = puste,                    red = EZnieU1

..

Widoczny w A akcent nad półnutą f2 można interpretować jako krótki lub długi. Wśród pozostałych wersji tekst Wn1 mógł pochodzić od Chopina, jednak jednoznaczne, całościowe odtworzenie przebiegu ewentualnych korekt pierwszych wydań nie wydaje się w tym miejscu możliwe. Biorąc pod uwagę, że wszystkie pisownie podkreślają – w taki czy inny sposób – synkopowane wejście nowego, alterowanego akordu, w tekście głównym pozostawiamy niewątpliwie autentyczną notację A (w wersji z akcentem długim, w tym kontekście bardziej prawdopodobnym).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 29

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

B-c-e-g w A

!!!   miniat: 2 ostatnie akordy, tylko dolna 5-linia.              TGTU

B-des-e-g w Wn i Wa

oba akordy

Różne akordy w Wf

1. jak w Wn (B-des-e-g), drugi tylko B-des-g

..

Wersja Wn jest niemal na pewno błędna – sztycharz Wn1 uogólnił wzorzec poprzednich taktów, w których akordy nie są zmieniane. Wersja ta jest sprzeczna zarówno z A, jak i z Rork, w którym w partiach obojów i II skrzypiec po uprzednim des2 pojawia się tu c2. W Wf powtórzono błąd Wn1 i dodano nowy, pomijając e w ostatnim akordzie. Możliwość Chopinowskiej korekty w którymkolwiek z wydań w tym przypadku należy zdaniem redakcji wykluczyć.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa , Błędy Wn

t. 31

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W Wf przeoczono  podwyższający es2 na e2. Błąd poprawiono w Wa i WfD.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dopiski WfD

t. 41

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

Kasownik przed początkową tercją postawiono w Wf omyłkowo przed c1 zamiast przed a. Błąd przeszedł do Wa1, w którym "niepotrzebny" znak pominięto. Chopin dopisał potrzebny znak w WfD, poprawny tekst ma także Wa2 (→Wa3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dopiski WfD , Błędy Wa