mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy powtórzone Wn

t. 105-107

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W źródłach brak  przywracającego f na 7. ósemce t. 105. Podobnie, w t. 107 Chopin przeoczył  przed f1. Tych oczywistych błędów nie wyłapali ani adiustatorzy wydań (w sumie 7 korekt w 3 wydaniach), ani sam Chopin, który przynajmniej raz musiał patrzeć na te miejsca, gdy korygując Wf1 dodał w obu tych taktach łuki obejmujące omawiane nuty.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 107-108

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W A (→Wn1→Wf→Wa1→Wa2) nie ma ani  przywracającego as2 w t. 107, ani  ostrzegawczego przed es3 w t. 108. W Wn2 dodano tylko pierwszy z tych znaków, a w Wa3 – tylko drugi.
W analogicznych t. 105-106 Chopin wpisał w A oba odpowiednie znaki, co sugeruje, że przy pisaniu powtarzanej frazy skupienie kompozytora osłabło (por. t. 107). Zwiększa to prawdopodobieństwo przeoczeń łuków przetrzymujących na końcu t. 108.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 117-118

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W żadnym ze źródeł nie przywrócono b1 w t. 117 ani b2 w t. 118, co jest oczywistym przeoczeniem. W Wa dodano natomiast w obu taktach bemole ostrzegawcze przed następną szesnastką, odpowiednio b2 i b3. Drugi z tych znaków uwzględniamy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 139

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

Chopin przeoczył w A  przywracający des2. Tę oczywistą pomyłkę poprawiono w Wa2 (→Wa3) i Wn2. Bemol został też wpisany – zapewne przez Chopina – w WfD.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfD , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 320

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Rytm A, dosłowna interpretacja

Rytm A, prawdopodobna interpretacja

EZTU bez kropek es2

Rytm A, interpretacja proponowana przez redakcję

EZTU z kropkami

Wn1 (→Wf→Wa), interpretacja kontekstowa, Wn2

EZnieU1 z pojedynczymi (war_12_red)
..

Pierwsza nuta górnego głosu ma w A (→Wn1→Wf→Wa) błędną wartość podwójnie punktowanej ósemki. Ponadto niejasny jest przydział środkowej nuty 1. akordu, es2 – pozbawioną laseczki główkę można by łączyć z as2 górnego głosu (jak w poprzednim takcie) lub des2 dolnego (jak w analogicznym t. 170). W wydaniach powtórzono układ poprzedniego taktu, zrównując przy tym wartość es2 z as2. Redakcja mUltimate Chopin skłania się do drugiej możliwości, proponując w tekście głównym rozwiązanie w pełni analogiczne do wersji z ekspozycji.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa