Zagadnienia : Błędy Wf

t. 203

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

Wf1 ma  przed najwyższą nutą akordu. Ten jaskrawy błąd poprawiono w Wf2. Zdaniem redakcji, przyczyną pomyłki mogło być graficzne podobieństwo obu pięciolinii w tym miejscu – ćwierćnuta w górnym głosie na 3. polu i półnuta (-ty) w dolnym (zmiana wartości rytmicznej najwyższej nuty musiała być wprowadzona później). Bemol byłby wówczas powtórzeniem znaku wpisanego – niepotrzebnie – przed es na dolnej pięciolinii.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf

t. 207

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Kropki i akcent długi w A

!!!   miniat: nic.            TGTU

Krótki akcent w Wn1 i Wa2 (→Wa3)

Bez znaków w Wf (→Wa1)

Kropki i krótki akcent w Wn2

..

Brak kropek w większości wydań to skutek niestaranności sztycharza Wn1 (→WfWa). Znaki uzupełniono w Wn2. Ponadto w Wn odtworzono akcent jako krótki, a w Wf (→Wa1) całkiem pominięto.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 208

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Przednutka w A (→Wn) i WfD

!!!   miniat: pół taktu i 1. akord 2. połowy, tylko górna 5-linia, bez łuków.              TGTU (przednutka i arpeggio)

Przednutka po półnucie w Wf

EZnieU i arpeggio przy akordzie

Ćwierćnuta w Wa

EZnieU1 (i arpeggio przy akordzie)

..

Appoggiatura des2, w Wf błędnie umieszczona po prawej stronie półnuty, została w Wa zinterpretowana jako ćwierćnuta wyciągu partii orkiestry, co również jest oczywiście błędem. W WfD Chopin wpisał poprawny tekst.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dopiski WfD

t. 209

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W Wn (→Wf) cały akord wydrukowano błędnie nutami normalnej wielkości. Błędu nie powtórzono w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wn

t. 211

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W źródłach (oprócz Wn2) fraza fortepianu solowego w t. 209-210 zapisana jest z użyciem przenośnika oktawowego. W Wn1 (→WfWa1) kreseczki wyznaczające jego zakres doprowadzone są błędnie aż do półnuty f2 w t. 211, brak też po nich wskazówki loco. Powoduje to, że odczytana dosłownie półnuta ta brzmi f3, choć w tym kontekście łatwo się domyślić pomyłki. Mimo to w Wn2, w którym całą frazę zapisano bez przenośnika (jak w naszym tekście głównym), przeniesiono oktawę wyżej także półnutę w t. 211, potwierdzając tym samym jej błędną wysokość. W Wa2 (→Wa3) zasięg przenośnika oznaczono prawidłowo.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn