mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy Wf

t. 115-116

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

es1 przetrzymane w A (→Wn)

!!!   miniat: nic.                   TGTU

es1 powtórzone w Wf (→Wa)

ten sam łuk obrócony trochę w prawo, tak żeby szedł od es1 do c1
..

Odtworzenie łuku przetrzymującego es1 jako łuku motywicznego es1-c1 jest niewątpliwie pomyłką sztycharza Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf

t. 135

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcent długi pośrodku w A

!!!   miniat: nic                 EZnieU

Krótki akcent l.r. w Wn

EZnieU1

Bez znaku w Wf (→Wa)

Akcent długi pr.r. proponowany przez redakcję

EZTU
..

Akcent długi w A napisany jest na środku pomiędzy pięcioliniami, tak iż nie wiadomo, do której ręki należy go przydzielić. Porównanie z analogicznym t. 283 dowodzi, że Chopin najprawdopodobniej miał na myśli zaakcentowanie pr.r. W Wn przydzielono go do l.r. (jako krótki akcent), a w Wf (→Wa) – przeoczono.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wf , Niedokładności Wn

t. 138

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

fes2 w A (→Wn) i Wa2 (→Wa3)

ten akord, tylko górna 5-linia.               TGTU + bemol fes2

f2 w Wf (→Wa1)

Tu pusta klisza 
..

Wersja Wf (→Wa1) jest niemal na pewno skutkiem przeoczenia sztycharza, choć dziwi brak interwencji Chopina zarówno w kolejnych korektach Wf, jak i w egzemplarzach lekcyjnych. Zdaniem redakcji, w przypadku korekty Wf1 trzy zmiany w 2. połowie taktu mogły do tego stopnia odwrócić uwagę Chopina, że zajęty dopracowywaniem niuansów notacji, nie zauważył rażących błędów ani na początku tego taktu, ani w następnym, zaś korekta Wf2 miała już tylko wyrywkowy charakter. Z trzech egzemplarzy lekcyjnych jedynie WfD nosi ślady opracowywania z Chopinem I części Koncertu, więc brak poprawki nie jest niczym szczególnym, zwłaszcza że także tam Chopin zajął się poprawia­niem błędów w bezpośrednim sąsiedztwie (w t. 139).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf

t. 139

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

7 nut i h1 w A (→Wn) i WfD

!!!   miniat: pół taktu, tylko górna 5-linia.            EZTU = wszystkie ósemki z kropkami (bez pierwszej), łuk, '7'. Bez mordentu!

8 nut i b1 w Wf (→Wa1)

EZnieU

8 nut i h1 w Wa2 (→Wa3)

EZnieU1
..

W Wf (→Wa) ósemka a1 została podwojona, przez co cała grupa liczy 8 nut. W 1. połowie tego taktu w Wf popełniono jeszcze dwa wyraźne błędy – pominięto mordent i  podwyższający drugie b1 na h1 (patrz też uwagi w 2. połowie taktu). W WfD Chopin poprawił dwa błędy: skreślił zbędne a1 i dodał brakujący . Nagromadzenie błędów Wf w tym takcie musi dziwić, jeśli wziąć pod uwagę korekty Chopina zarówno w Wf1, jak i w Wf2 (por. t. 138). Pozostaje też zagadką, dlaczego mimo adiustacji dokonywanych w kolejnych nakładach Wa – nawet w tym takcie – nie próbowano wskazać zgodnej z rzeczywistością liczby nut w grupie, nie mówiąc już o wprowadzeniu poprawnej wersji Wn1, które brano pod uwagę już przy adiustowaniu Wa2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf

t. 139

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W Wf (→Wa1) przeoczono  podwyższający b1 na h1. Chopin poprawił ten błąd w WfD. Kasownik dodano także w Wa2 (→Wa3), zapewne na podstawie porównania z Wn1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dopiski WfD