Zagadnienia : Autentyczne korekty Wf

t. 90

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

3 kropki staccato w A i Wf (→Wa)

!!!   miniat: pół taktu i szesnastka, tylko górna 5-linia.          TGTU

Bez znaków w Wn1

2 kropki w Wn2

bez ostatniej

..

Wyrafinowane oznaczenie artykulacji – legato w górnym, staccato w dolnym głosie oktaw – zostało tylko częściowo odtworzone w Wn1. W korekcie Wf (→Wa) Chopin przywrócił staccato w dolnym głosie. Dwie z trzech kropek dodano także w Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 98

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Bez c2 w A i Wn2

!!!   miniat: 3 ostatnie ósemki, tylko dolna 5-linia, bez łuku.               Tu pusta klisza 

c2 w Wn1

EZTU bez łuku (sama główka)

c2 przetrzymane w Wf (→Wa)

EZTU (główka i łuk)

..

Dodatkowa nuta c2 mogła być dodana przez Chopina w korekcie Wn1 (→WfWa). Rysunek melodyczny akompaniamentu, w którym druga ósemka każdej pary położona jest wyżej niż poprzedzający dwudźwięk lub akord, sugeruje, że nuta ta prawdopodobnie miała być przetrzymana, co zostało następnie zrealizowane w korekcie Wf (→Wa). Niewykluczone też, że dodatkowe c2 zostało w Wn1 wydrukowane pomyłkowo i pozostawione niepotrzebnie po dodaniu właściwej nuty, as1 (błąd tercjowy). Łuk przetrzymujący tę nutę, dodany w korekcie Wf (→Wa) i eliminujący jej powtarzanie, byłby wówczas "uproszczoną korektą", jakie zdarzały się w utworach Chopina, np. w Polonezie c op. 40 nr 2, t. 125. W Wn2 przywrócono wersję A.

W tekście głównym podajemy wersję Wf jako zamierzoną lub akceptowaną przez Chopina. Wersję A można uważać za równorzędny wariant, natomiast wersja Wn1 jest niemal na pewno błędna.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wn , Połowiczne korekty

t. 104

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

3 różne akcenty w A

!!!   miniat: te 3 ćwierćnuty, ścieśnione, tylko dolna 5-linia, bez pedału.                               TGTU

2 krótkie akcenty w Wn1

1. i 3.

3 krótkie akcenty w Wf i Wn2

3 pionowe akcenty w Wa

..

W Wn1 pominięto drugi z trzech akcentów i nie uwzględniono różnicy w ich długości. Pominięty akcent został przywrócony w korekcie Wf (zapewne przez Chopina) i w Wn2. Zmiana kroju akcentów Wa to typowa adiustacja tego wydania.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 105

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Bez łuku w A (→Wn)

!!!   miniat: 2. połowa taktu, ścieśniona, tylko dolna 5-linia.                      Tu pusta klisza 

Łuk Wf, odczyt dosłowny

EZnieU = łuk w 2. połowie taktu

Łuk Wa

EZnieU1

Łuk Wf, interpretacja proponowana przez redakcję

TGTU

..

Łuk pod czterema ósemkami został dodany niewątpliwie przez Chopina w korekcie Wf (→Wa). Z zapisu Wf nie wynika jednak jasno, czy łuk ma rzeczywiście dotyczyć ósemek górnego głosu, czy łącznie obu głosów, innymi słowy, czy ma się rozpoczynać od przetrzymanej ósemki as, czy od półnuty es. W Wa łuk został przeniesiony nad ósemki, co choć graficznie sprzeczne z zapisem Chopina, wydaje się zręcznym rozwiązaniem tego dylematu – łuk dotyczy górnego głosu, ale obejmuje także dolny. Rozwiązanie to proponujemy jako alternatywne także w analogicznym t. 107.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf

t. 106-107

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

c1 przetrzymane w A i Wf (→Wa)

!!!   miniat: j.w..                          TGTU (łuk przetrzymujący na 2 pięcioliniach)

c1 powtórzone w Wn

Tu pusta klisza 

..

Widoczny w A, charakterystyczny Chopinowski łuk przetrzymujący c1 został w Wn pominięty – sztycharz prawdopodobnie potraktował go jako przedłużenie łuku motywicznego. Chopin poprawił ten błąd, korygując Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Autentyczne korekty Wf