mUltimate Chopin

op. 35, Sonata b-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności Wn

t. 211-212

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

 w t. 211 w KG (→Wn)

Bez znaku w Wf (→Wa)

 w t. 212 proponowane przez redakcję
..

Umiejscowienie znaku  (diminuendo/akcent długi) na końcu t. 211 to z pewnością pomyłka KG (→Wn) – por. t. 212-213, a także niedokładną notację łuków, np. w t. 212-214. Za błąd uważamy również pominięcie znaku w Wf (→Wa). W tekście głównym znak wpisany w KG przenosimy na początek t. 212, zgodnie z analogicznymi figurami.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładności Wn , Niedokładności KG

t. 212-214

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

7 łuków w KG

!!!   miniat: nic.          EZnieU (od 3. ćwierćnuty 212)

6 łuków w Wf (→Wa) i Wn2

TGTU

3 łuki w Wn1

pierwsze 2 i ostatni z TGTU
..

Takty te, a także kilka następnych to charakte­rysty­czny przykład niestaranności Gutmanna jako kopisty. Łuki narysowane są tak nieporząd­nie, że sztycharz Wn1 po prostu pominął kilka z nich, nie wiedząc co z nimi zrobić. Nasza propozycja ich odczytania jest tylko pewnym przybliżeniem faktycznego zapisu. Nie próbujemy doszukać się sensu w tym łukowaniu – nie ulega wątpliwości, że intencją Chopina były regu­lar­ne, 3-ćwierćnutowe łuki, przekazane przez Wf (→Wa) i trafnie odgadnięte w Wn2.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności KG

t. 215-218

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

Łuki różnej długości w KG

!!!   miniat: nic.         EZnieU

7 łuków w Wf1 (→Wf2)

jak TGTU oprócz łuku na przejściu t. 217-218

8 łuków w Wf3 (→Wf4) i Wa

TGTU

3 łuki w Wn1

EZnieU1

Łuki różnej długości w Wn2

!!!   miniat: nic.         EZnieU2
..

Tak jak w poprzednich taktach, łukowanie KG jest w tych taktach bardzo nieporządne. W Wn1 wydrukowano tylko trzy łuki, co uzupełniono w Wn2, niemal dokładnie odtwarzając KG. Pozostałe wydania mają prawidłowe łuki, jedynie w Wf1 (→Wf2) pominięto łuk na przejściu t. 217-218.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Błędy KG , Autentyczne korekty Wa

t. 219-221

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

 w KG

!!!   EZTU (widły i jedna kreseczka przed)

 w Wf (→Wa)

EZnieU1 (tylko widły)

 w Wn

EZnieU (widły 220 z 4 kreseczkami przed)
..

Jeden znak  w Wf wskazuje, że dwa znaki w KG (rozdzielone przejściem do nowej linii) należy odczytywać jako ciągłe . Notacja Wn jest z pewnością dowolna – pomyłkowa lub zadiustowana. Kreseczki wyznaczające zakres crescenda z t. 217 są w KG i Wn doprowadzone do początku widełek , mimo że znaki te rozpoczynają się w każdym z tych źródeł w innym miejscu.
Ze względu na powiązanie widełek  z poprzedzającym je cresc. - -, które pominięto w Wf, w tekście głównym podajemy zakończenie kreseczek i widełki na podstawie KG. Zdaniem redakcji jednak, nieco wcześniej rozpoczęty znak  w Wf (→Wa) prawdopodobnie dokładniej odtwarza pisownię Chopina.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Zakresy widełek dynamicznych

t. 222-224

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

Trzy akcenty długie w KG

Dwa akcenty długie w Wf

bez środkowego, miniatura na wzór war. 11

Trzy krótkie akcenty w Wa

Trzy różne akcenty w Wn

2 krótkie i długi

Wariantowa propozycja redakcji

3 długie, środkowy w nawiasie
..

Brak akcentu w t. 223 można by uznać za niedokładność sztycharza Wf, gdyby nie Chopinowska korekta analogicznego fragmentu ekspozycji, w której usunął m.in. odpowiednik tego akcentu (patrz t. 93-96). Z drugiej strony autentyczność trzech akcentów KG nie budzi wątpliwości, a i trzeci akcent dodany w Wa może pochodzić od Chopina. Dlatego w tekście głównym proponujemy rozwiązanie wariantowe.
Wszystkie trzy akcenty w KG są długie i w tej postaci je podajemy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn