Zagadnienia : Niedokładności KG
|
t. 4
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
W Wf (oprócz Wf4) brakuje pięciu potrzebnych znaków chromatycznych – kasowników przed d2 i h oraz krzyżyków przed fis, fis2 i gis2. Ta oczywista niedokładność z pewnością ma źródło w pisowni [A]. Podobnie w KG, w którym jednak Chopin dopisał kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Adiustacje Wf , Niedokładności KG , Autentyczne korekty KG |
|||||||||||
|
t. 13-14
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Pedalizacja tych taktów jest w części źródeł – KG i Wn – zanotowana wyraźnie niedokładnie, gdyż zatrzymanie pedału rozpoczynającego się na 2. mierze t. 13 dłużej niż ćwierćnutę prowadzi do nieuzasadnionego brzmieniowo zmieszania harmonii. Różnicę zapisu między źródłami opartymi bezpośrednio na [A] – KG i Wf – najłatwiej wytłumaczyć przeoczeniem kopisty, choć możliwe są i inne wyjaśnienia. Z drugiej strony, niezawierająca słyszalnego błędu, lecz w szybszym tempie niepotrzebnie skomplikowana pedalizacja Wf (→Wa) być może także nie w pełni odzwierciedla zamysł Chopina – por. podobne t. 32-34. Dlatego w tekście głównym proponujemy rozwiązanie wariantowe, pozostawiając ewentualne zastosowanie pedału na 2. mierze t. 13 decyzji wykonawcy. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Niedokładności KG |
|||||||||||
|
t. 17-21
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Brak łuku w Wf1 to niewątpliwie przeoczenie sztycharza, poprawione – z pewnością na podstawie [A] – w Wf2. Nie jest natomiast jasne, jaki miał być w zamyśle Chopina zasięg tego łuku, gdyż źródła oparte na [A] wydają się przekazywać różne wersje, a zarówno kopista, jak i sztycharz Wf nie zawsze wiernie odtwarzali zapis Chopina. W dodatku łuk KG, mimo że wyraźnie sięga początku t. 21, nie jest jednoznaczny – początek łuku również przekracza kreskę taktową, co nie może przecież oznaczać jego rozpoczęcia w t. 16. Z pomocą przychodzi repryza (t. 205-209), w której sztycharz Wf1, patrząc na to samo miejsce [A], odczytał łuk inaczej niż za pierwszym razem, za to zgodnie z bardziej prawdopodobnym, dosłownym odczytaniem KG. Z tego względu w tekście głównym podajemy łuk dochodzący aż do Es1-Es. Patrz też t. 61-65. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf , Niedokładności KG |
|||||||||||
|
t. 24
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
W KG i Wf (oprócz Wf4) brakuje pięciu potrzebnych znaków chromatycznych – kasowników przed d1, d2 i h oraz krzyżyków przed fis2 i gis2. Ta oczywista niedokładność z pewnością ma źródło w pisowni [A]. Trzy z nich dodano w Wa1, cztery w Wf4; tylko Wn i Wa2 mają poprawną notację. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Adiustacje Wf , Niedokładności KG |
|||||||||||
|
t. 25
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Kasowniki przed 3. oktawą taktu znajdują się tylko w Wa, Wf4 i Wn2. Uzupełnienie oczywistego przeoczenia Chopina jest przypuszczalnie we wszystkich przypadkach dziełem adiustatorów (w Wn2 na pewno). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Adiustacje Wf , Niedokładności KG |
podwyższający b na h. W 
w 
