mUltimate Chopin

op. 35, Sonata b-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności Wa

t. 15-16

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

Koniec łuku w KG, odczyt dosłowny

Koniec łuku w KG (interpretacja kontekstowa→Wn) i Wf (→Wa), interpretacja kontekstowa

!!!   miniat: t. 16 do pauzy, tylko górna 5-linia, bez wideł.
..

W t. 16, pierwszym w nowej linii, w Wf (→Wa) brakuje dokończenia łuku rozpoczętego w t. 15, co jest oczywistą pomyłką. Rekonstuujemy to pominięte zakończenie na podstawie analogicznych t. 24, 70 i 78.
Zakończenie łuku w KG, odczytane dosłownie, można interpretować jako "łuk-tenuto", stosowany niejednokrotnie przez Chopina. Jednak porównanie z podobnie zakończonym łukiem w t. 18 przekonuje, że przesunięcie końca łuku poza akord w połowie t. 16 jest prawdopodobnie tylko pozbawioną znaczenia manierą pisarską. W tekście głównym podajemy zatem łuk zakończony w konwencjonalny sposób, zgodnie z Wn i zrekonstruowaną wersją pozostałych wydań.
Podobnie w t. 23-24, 69-70 i 77-78.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładności Wa , Niedokładności KG

t. 17-18

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

Bez znaków w KG (→Wn) i Wf

 i akcent w Wa

  proponowane przez redakcję
..

Znaki   znajdują się tylko w Wa, dopisane najprawdopodobniej przez Chopina w podkładzie do tego wydania. Znak w t. 18, mający postać akcentu pod akordem na 2. mierze taktu, jest niemal na pewno wynikiem niezrozumienia wpisu Chopina – w oryginalnym układzie graficznym akordy l.r. rozłożone są na obie pięciolinie, przez co  wpisane pomiędzy pięcioliniami można zrozumieć jako odnoszące się tylko do l.r. (podobnie w t. 26). W tekście głównym proponujemy znacznie bardziej prawdopodobne odczytanie tych znaków, podane w Wa w repryzie (t. 72 i 80).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wa , Autentyczne korekty Wa

t. 20

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

..

Prawidłowy zapis trylu w 1. połowie tego taktu i jego wszy­stkich powtórzeń – t. 28, 74 i 82 – pojawił się w źródłach (nie licząc egzemplarzy lekcyjnych) dopiero kilkanaście lat po publikacji Sonaty, w Wa2 i Wn2. Błąd popełnił Chopin, który w [A] (→KG→Wn1→Wn2mar, →Wf1→Wf2→Wa1) zapisał trylowaną półnutę jako Ges (z ostrzegawczym ). W korekcie Wf3 (→Wf4,Wf5) błąd został zauważony, jednak przy realizacji poprawki popełniono kolejny, mecha­nicznie przenosząc nutę razem z poprzedzającym ją bemolem, co dało Fes. Poprawny tekst oznaczony został we wszystkich egzemplarzach lekcyjnych.
Podobną pomyłkę, polegającą na wpisaniu zamiast nuty głównej trylu jej górnej sekundy, od której w tym kontekście zaczyna się trylowanie, znajdujemy także np. w Bolerze a op. 19, t. 187.

W Wa pominięto wężyk po trylu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dopiski WfD , Błędy Wa , Błędy wynikające z poprawek , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Błędy A , Dopiski WfS , Autentyczne korekty Wf , Błędy KG

t. 25-26

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

Bez znaków w KG (→Wn) i Wf

 i akcent w Wa

  proponowane przez redakcję
..

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wa , Autentyczne korekty Wa