Zagadnienia : Adiustacje Wn
t. 3
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III
..
KG (→Wn1) ma omyłkowo F zamiast Ges w ostatnim akordzie l.r. Niewątpliwy w tym kontekście błąd poprawiono w Wn2mar (→Wn2). Podobnie w t. 57. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy KG |
|||||||||||||||||
t. 7-8
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III
..
Zapis KG, odwzorowujący skrótową notację [A], oznacza zdaniem redakcji dwa znaki . Do podobnego wniosku doszedł też adiustator Wn2mar (→Wn2), natomiast Wf i Wn1 podają widełki tylko w t. 7. Co ciekawe, w analogicznej sytuacji w t. 11-12 wszystkie wydania umieszczają oznaczenia w obu taktach (ale różnią się sposobem potraktowania pedalizacji). Jeśli chodzi o zakres znaków, to w tekście głównym przyjmujemy uśrednione znaki KG i Wf, gdyż występująca między nimi różnica szesnastki wydaje się nieistotna. Dłuższe znaki Wn i krótsze Wa to zapewne niedokładności odczytania podkładów. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn |
|||||||||||||||||
t. 11-13
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III
..
Zastosowany przez Chopina w [A] (→KG) skrótowy zapis t. 12-13 (obu w partii l.r., tylko pierwszego w partii pr.r.) rodzi wątpliwość w kwestii oznaczeń pedalizacji. Zdaniem redakcji, najbardziej uzasadnione jest przyjęcie, że oznaczenia te mają znaleźć się w t. 11-12, ale nie w t. 13. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn |
|||||||||||||||||
t. 14
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III
..
Rytm punktowany w Wn to najprawdopodobniej albo pomyłka, albo adiustacja, być może wynikająca z przekonania o niedokładności pisowni KG – w tej samej figurze brak tam kropek przedłużających pierwszą oktawę taktu. Podobnie w t. 68. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Rytm punktowany lub równy |
|||||||||||||||||
t. 14-16
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III
..
Łuk KG, rozpoczęty na ostatniej mierze t. 14, nie ma kontynuacji w t. 15 (na nowej linii). Najprostszą interpretację tego zapisu – jako ciągły łuk – zrealizowano w Wn. Wersję tę, analogiczną do łuku obejmującego następną frazę, można uważać za równorzędny wariant w stosunku do proponowanego przez redakcję tekstu głównego, opartego na porównaniu tego miejsca z jego powtórzeniami w t. 22-24, 68-70 i 76-78. Analiza ta prowadzi do wniosku, że elementami z pewnością lub dużym prawdopodobieństwem nieautentycznymi (niedokładnie zapisanymi) są zakończenie łuku w t. 14 i związany z tym brak łuku na przejściu t. 14-15 w Wf (→Wa) oraz rozpoczęcie łuku w t. 15 od 1. ćwierćnuty w KG. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Poprawki A , Adiustacje Wn , Niedokładności KG , Autentyczne korekty KG |