Zagadnienia : Błędy Wf

t. 16

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

..

[A] (→KG,Wf) Chopin przeoczył klucz basowy. Znak uzupełniono w Wn i Wa. Podobnie we wszystkich powtórzeniach tego miejsca.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Błędy A , Błędy KG

t. 18

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

..

W KG (→Wn1) i Wf, nie ma podwyższającego ges2 na g2. Częste u Chopina przeoczenie poprawiono w Wa i Wn2mar (→Wn2). Podobnie w t. 26, 72 i 80.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Ostatni znak przykluczowy , Błędy KG

t. 20

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

..

Prawidłowy zapis trylu w 1. połowie tego taktu i jego wszy­stkich powtórzeń – t. 28, 74 i 82 – pojawił się w źródłach (nie licząc egzemplarzy lekcyjnych) dopiero kilkanaście lat po publikacji Sonaty, w Wa2 i Wn2. Błąd popełnił Chopin, który w [A] (→KGWn1Wn2mar, →Wf1Wf2Wa1) zapisał trylowaną półnutę jako Ges (z ostrzegawczym ). W korekcie Wf3 (→Wf4,Wf5) błąd został zauważony, jednak przy realizacji poprawki popełniono kolejny, mecha­nicznie przenosząc nutę razem z poprzedzającym ją bemolem, co dało Fes. Poprawny tekst oznaczony został we wszystkich egzemplarzach lekcyjnych.
Podobną pomyłkę, polegającą na wpisaniu zamiast nuty głównej trylu jej górnej sekundy, od której w tym kontekście zaczyna się trylowanie, znajdujemy także np. w Bolerze a op. 19, t. 187.

W Wa pominięto wężyk po trylu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dopiski WfD , Błędy Wa , Błędy wynikające z poprawek , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Błędy A , Dopiski WfS , Autentyczne korekty Wf , Błędy KG

t. 23

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

Łuk w KG, odczyt dosłowny (→Wn1)

!!!   miniat: pół t. 23, tylko górna 5-linia, bez wideł. Podział łuku w t. 23-24 powtórzyć za t. 15-16. Tu lewy kawałek tego łuku jak w EZnieU

Łuk w Wf (prócz Wf5) i Wn2mar (→Wn2)

EZTU (lewy kawałek łuku 23-24, bez końcówki łuku z poprzedniej strony)

Łuki w Wa

EZTU bez nawiasów

Wariantowa propozycja redakcji

..

Na podstawie analizy wszystkich czterech analogicznych miejsc – patrz t. 14-16 – w tekście głównym podajemy łuki oparte na wersji Wf i Wa (Wf5 nie ma tu łuków, co jest oczywistym błędem). Łuk na przejściu t. 22-23, który mógł być dodany przez Chopina w podkładzie dla Wa, proponujemy w formie wariantowej, w nawiasie.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładności Wf , Poprawki A , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności KG

t. 24

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

Koniec łuku w KG, odczyt dosłowny

!!!   miniat: jak w t. 16;          tu dłuższy koniec łuku ("stare TGTU")

Koniec łuku w KG (interpretacja kontekstowa→Wn) i Wf1 (→Wf2Wa,Wf3Wf4)

"nowe TGTU" = war 12_red

..

W KG, tak jak w t. 16 (t. 24 jest tylko zamarkowany jako jego powtórzenie), koniec łuku można odczytywać na dwa sposoby. W tekście głównym podajemy bardziej prawdopodobną, konwencjonalną interpretację tego szczegółu, występującą we wszystkich wydaniach (oprócz Wf5, w którym łuk w t. 23-24 został w całości przeoczony).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf