Zagadnienia : Błędy KG

t. 3

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

..

KG (→Wn1) ma omyłkowo F zamiast Ges w ostatnim akordzie l.r. Niewątpliwy w tym kontekście błąd poprawiono w Wn2mar (→Wn2). Podobnie w t. 57.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy KG

t. 7-8

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

Rytm punktowany w KG (→Wn)

Ósemki w Wf (→Wa)

..

Trudno stwierdzić, jak doszło do powstania różnicy rytmu na 1. mierze taktu. Rytm punktowany w KG (→Wn) wydaje się być pomyłką kopisty – tekst napisany jest jednolicie, a ponadto wypisany nutami jest tylko t. 7, przez co jedna, ewentualna pomyłka mogła spowodować zmianę rytmu w obu taktach. Z drugiej strony, korekty Chopina nie można całkiem wykluczyć (podobny problem pojawia się w Allegro de Concert op. 46, t. 17). W tej sytuacji w tekście głównym podajemy wersję Wf (→Wa), zgodną z niebudzącym wątpliwości rytmem analogicznych t. 11-12. Oboczności rytmiczne tego rodzaju znajdujemy w wielu utworach Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy KG , Rytm punktowany lub równy

t. 16

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

..

[A] (→KG,Wf) Chopin przeoczył klucz basowy. Znak uzupełniono w Wn i Wa. Podobnie we wszystkich powtórzeniach tego miejsca.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Błędy A , Błędy KG

t. 18

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

..

W KG (→Wn1) i Wf, nie ma podwyższającego ges2 na g2. Częste u Chopina przeoczenie poprawiono w Wa i Wn2mar (→Wn2). Podobnie w t. 26, 72 i 80.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Ostatni znak przykluczowy , Błędy KG

t. 20

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

..

Prawidłowy zapis trylu w 1. połowie tego taktu i jego wszy­stkich powtórzeń – t. 28, 74 i 82 – pojawił się w źródłach (nie licząc egzemplarzy lekcyjnych) dopiero kilkanaście lat po publikacji Sonaty, w Wa2 i Wn2. Błąd popełnił Chopin, który w [A] (→KGWn1Wn2mar, →Wf1Wf2Wa1) zapisał trylowaną półnutę jako Ges (z ostrzegawczym ). W korekcie Wf3 (→Wf4,Wf5) błąd został zauważony, jednak przy realizacji poprawki popełniono kolejny, mecha­nicznie przenosząc nutę razem z poprzedzającym ją bemolem, co dało Fes. Poprawny tekst oznaczony został we wszystkich egzemplarzach lekcyjnych.
Podobną pomyłkę, polegającą na wpisaniu zamiast nuty głównej trylu jej górnej sekundy, od której w tym kontekście zaczyna się trylowanie, znajdujemy także np. w Bolerze a op. 19, t. 187.

W Wa pominięto wężyk po trylu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dopiski WfD , Błędy Wa , Błędy wynikające z poprawek , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Błędy A , Dopiski WfS , Autentyczne korekty Wf , Błędy KG