Strona:
Źródło tekstu:
s. 4, t. 49-70
Tekst główny
Prezentacja
Filtrowanie
Kopiuj link
PDF
Tekst główny
t. 51
Widoczne w Wf przedłużenie wartości rytmicznej półnuty es2 jest prawdopodobnie pomyłką, choć tego typu notację Chopin czasem stosował (por. np. Impromptu As op. 29, t. 74). W tym jednak przypadku dłuższe zatrzymanie es2 tylko komplikuje zapis bez wpływu na logikę prowadzenia głosów czy brzmienie (pedalizacja). W Wa uprecyzyjniono zapis Wf, co z pewnością jest dziełem adiustatora. W tekście głównym podajemy nie budzącą wątpliwości wersję Wn.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia:
notacja: Rytm