W KF widoczne są poprawki 10. i 13. szesnastki w obu taktach oraz 5. i 8. szesnastki w t. 43. Wszędzie wyskrobane zostały nuty c2(3), a dopisane h1(2). Jest to prawdopodobnie autopoprawka kopisty, o czym świadczy krój kasowników przed dopisywanymi nutami i brak widocznych poprawek (choć nie są one całkiem wykluczone) w zapisie trzech nut h. Z drugiej strony, jeśli w przepisywanym rękopisie (prawdopodobnie [A]) tekst był jasny, bez poprawek, to tak rozległa pomyłka wprawnego kopisty, jakim był Fontana, bądź co bądź profesjonalny kompozytor i pianista, wydaje się niewytłumaczalna. Być może więc zachował się tu ślad autentycznej, pierwotnej wersji tych taktów, w której wewnętrzną nutą w pr.r. było niezmiennie c (w różnych oktawach).
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne
zagadnienia: Zmiany akompaniamentu, Autentyczne korekty KF
notacja: Wysokość