mUltimate Chopin

op. 25 nr 12, Etiuda c-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 1

Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll

Tytuł i dedykacja w KF

!!!   warianty jak poprzednio, (bez wyszczególniania Wn1a). Numerki zmienić odpowiednio na 12me 12, XII i 24

Tytuł i dedykacja w Wn1

Tytuł i dedykacja w Wn2 (→Wn3)

Tytuł i dedykacja w Wf

Tytuł i dedykacja w Wa1 i Wa3

Tytuł w Wa2

Propozycja redakcji
..

W tekście głównym podajemy tytuł i dedykację zgodnie ze stroną tytułową całego opus w KF i Wf.
Patrz Etiuda As nr 1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Dedykacje , Adiustacje Wn

t. 1

Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll

Bez palcowania w KF (→Wn), Wf i Wa1

!!!   miniat: 1. grupa szesnastek, obie pięciolinie, bez pedału i łuku, i określeń.             Tu pusta klisza 

Palcowanie w Wa2 (→Wa3)

pr.r. 1251 1. grupa i 51 na es2;     l.r. 15 pod 3. i 4. nutą (EZnieU – krój taki = prosty zwykły Excelsior!)
..

Palcowanie dodane w Wa2 (→Wa3) jest nieautentyczne, choć niewątpliwie prawidłowe. Por. t. 27.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 8

Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll

a w KF (→Wn) i Wa2 (→Wa3)

!!!   miniat: 2. połowa taktu, bez pedału, łuku i wideł, obie pięciolinie.        TGTU  = 2 kaso a i 2 bemole as

as w Wf i Wa1

Tr = 2 bemole as na 4. mierze;                    red = pusta klisza 
..

Trudno stwierdzić, jak doszło do powstania różnicy między Wf i Wa1 z jednej strony, a KF (→Wn) i Wa2 (→Wa3) z drugiej. Kasowniki wprowadzające a są w KF wpisane przez kopistę, co oznacza, że wystę­po­wały w rękopisie, przypuszczalnie autografie, który Fontana przepisywał. Brak tych znaków w Wf i Wa1 można by więc tłumaczyć ich późniejszym usunięciem przez Chopina w podkładach do tych wydań. Regular­ny, chromatyczny postęp małych tercji w głosach środkowych byłby w ten sposób wprowadzony dopiero w t. 54 jako urozmaicenie powtórzenia tego miejsca. Nie mając jednak pewności, czy w istocie tak było – wersje Wf i Wa1 mogły być następstwem jakichś pomyłek – w tekście głównym podajemy niewątpliwie autentyczną wersję KF (→Wn).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Ostatni znak przykluczowy

t. 14

Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll

..

Ostrzegawczy  przed d mają Wa i Wn. Znak w Wa może być autentyczny, ale bardziej prawdo­podobna jest adiustacja wydawcy, tak jak w Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze

t. 24

Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll

3 akcenty długie w KF

!!!   miniat: od 5. do 10. szesnastki, obie pięciolinie, bez pedału i łuku (na wzór fragmentów miniatur w t. 16-20).     TGTU (z pedałami)

5 krótkich akcentów w Wf

EZnieU (z pedałami)

Krótki akcent w Wa1 (→Wa2)

na 2. miarę nad górną pięciolinią (pedały normalne)

3 krótkie akcenty w Wn1

na 2 zamiast długiego TGTU, na 3 i 4 nad górną pięciolinią; pedały normalne

3 krótkie akcenty w Wn2 (→Wn3)

zamiast długich; pedały normalne

3 krótkie akcenty w Wa3

na 2, 3 i 4 nad górną pięciolinią; pedały normalne
..

W tekście głównym podajemy akcenty długie, wpisane prawdopodobnie przez Chopina w KF. W kopii tej widać ponadto skreślenia wpisanych uprzednio akcentów pod partią l.r., co pokazuje, że podwójne akcenty Wf to wersja wcześniejsza. Brak znaków w Wa1 (→Wa2) jest z pewnością pomyłką, poprawioną w Wa3 na podstawie Wn1.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty KF