mUltimate Chopin

op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Przeoczenia znaków aktualnej tonacji

t. 11

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

..

W 2. połowie taktu jedynym znakiem chromatycznym w partii pr.r. jest w KG, Wf i Wa1 podwyższający d3 na dis3. Notacja ta, choć niedokładna, determinuje także brzmienie 6. i 10. szesnastki 2. połowy taktu jako dis2 i dis1. Nic natomiast nie wskazuje na pod­wyż­szenie 3., 7. i 11. szesnastki, które należałoby w tej sytuacji odczytywać jako f3, f2 i f1. Wersja ta jest jednak nie do pomyślenia w tym kontekście melo­dyczno-harmonicznym – użycie gis jako opóźnienia kwinty akordu H7 wymaga fis (ewentualnie fisis) jako rozwiązania. Krzyżyki podwyższające omawiane nuty na fis3, fis2 i fis1 dodano w Wn i późniejszych Wa (w Wa2 bez przed 11. szesnastką). Por. t. 75.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy KG

t. 12

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

..

W KG i Wf brak  podwyższającego g1 na gis1. To oczywiste przeoczenie poprawiono w Wn i Wa. Podobnie w t. 76.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy KG

t. 27-30

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

..

W pasażach obejmujących kilka oktaw brak w źródłach wielu przygodnych znaków chromatycznych, co nie rodzi wszakże wątpliwości odnośnie do zamierzonego przez Chopina tekstu.

W KG pominięto krzyżyki potrzebne w zapisie fis1, fis2 w t. 27, fis, fis1, fis2 w t. 28, fis2, fis1 (l.r.), cis1 w t. 29 i fis, dis2 w t. 30.
W Wf pominięto te same znaki oprócz krzyżyków przed fis1 w t. 27 i fis1 (l.r.) w t. 29; przeoczono ponadto podwyższający d2 na dis2 w t. 29.
W Wn1 uzupełniono znaki pominięte w KG oprócz  podwyższającego f1 na fis1 w l.r. w t. 29.
W pozostałych wydaniach – Wa i Wn2 (→Wn3) – uzupełniono wszystkie potrzebne znaki.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy KG

t. 46

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

as2 w KG (→Wn1) i Wf (rutynowa interpretacja), Wa i Wn2 (→Wn3)

!!!   miniat: pół taktu i 4 szesnastki, tylko górna 5-linia.      Tu bemol przed tylko 5. szesnastką (nie licząc innych dźwięków es2, b2 itp.)

a2 w KG (→Wn1) i Wf (interpretacja kontekstowa)

!!!         TGTU
..

Przed 5., 15., 19. i 23. szesnastką w KG (→Wn1) i Wf nie ma żadnego znaku chromatycznego, tak iż należałoby je wszystkie odczytywać jako a2. W 2. połowie taktu jest to w oczywisty sposób błędne, co skłoniło adiustatora Wn2 (→Wn3) do uznania całości tego taktu za przykład pominięcia znaku aktualnej tonacji i dodania już przy pierwszej z wymienionych nut. Bemol w tym miejscu znajduje się także w Wa, co mogłoby w zasadzie odpowiadać pisowni Chopina w podkładzie do tego wydania. Zdaniem redakcji, jest jednak bardziej prawdopodobne, że również w Wa mamy do czynienia z ingerencją adiustatora:

  • w podobnym zwrocie melodycznym w t. 48 jako 5. szesnastka występuje eis2, co więcej, brak jest w źródłach przywracającego e2 w 2. połowie taktu;
  • Chopin niewątpliwie słyszał as2 dopiero w 2. połowie taktu, gdzie jest ono oczywiste ze względu na As w basie. Pierwsza połowa taktu mogła być zatem zapisana bezbłędnie, choć w sposób mylący, jeśli wziąć pod uwagę ugruntowaną tonację As-dur w poprzednim takcie.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji

t. 47

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

gis w KG (→Wn) i Wa3

!!!   miniat: ten akord, tylko dolna 5-linia.     TGTU (gis z # i laseczką)

Bez gis w Wf i Wa1 (→Wa2)

!!!    Tu pusta klisza 
..

Ćwierćnutę g, którą w tym kontekście należy oczywiście odczytywać jako gis (odpowiedni  został dodany w Wn), Chopin dopisał w KG (→Wn). Wersję tę przyjmujemy do tekstu głównego, usuwając niepotrzebny w tej sytuacji  przed ostatnią szesnastką taktu. Uzupełniona wersja za pośrednictwem Wn trafiła także do Wa3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty KG